Πολλά λέγονται (και γράφονται) για την φυσική κατάσταση, αλλά πάντα ως αναφορά του τύπου «πρέπει να έχεις καλή φυσική κατάσταση για να…». Εμείς σε μια λογική back to the basics, αποφασίσαμε να αναφέρουμε λίγα λόγια για τα τρία επίπεδα της φυσικής κατάστασης και τα είδη προπόνησης. Η φυσική κατάσταση, με μόνο γνώμονα το να μπορούμε να δουλέψουμε πιο αποτελεσματικά, μπορεί να χωριστεί σε τρία επίπεδα: την Βασική Αντοχή, την Αντοχή στην Ταχύτητα και στην Μέγιστη Αντοχή.
Τα όρια των επιπέδων είναι κάτι το δυσδιάκριτο και υποκειμενικό και που θα το καθορίσεις εσύ ο ίδιος. Η βασική αντοχή είναι το επίπεδο στο οποίο διατηρείς συνεχή και σταθερό ρυθμό, για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να συσσωρεύεις κούραση από τα χιλιόμετρα που «καταπίνεις». Σκοπός της προπόνησης βασικής αντοχής είναι να κατευθυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο αίμα στους σκελετικούς μύες. Είναι από τα πιο βασικά, αλλά και από τα πιο απαιτητικά επίπεδα προπόνησης. Απαιτητικό γιατί θέλει συγκέντρωση στις αναπνοές και τους καρδιακούς παλμούς, ώστε να μην πάρουν την ανιούσα και τερματίσεις την προπόνησή σου πρόωρα.
Στην προπόνηση αντοχής στην ταχύτητα, ο δρομέας χρησιμοποιεί περισσότερο οξυγόνο από αυτό που το σώμα του μπορεί να δώσει, έτσι το «αναγκάζει» να γίνει πιο αποδοτικό. Σε αυτό το είδος της προπονησης μπορεί να χρειαστείς καρδιοσυχνόμετρο, διότι η διαφορά μεταξύ υπερφόρτωσης και αντικειμενικής δυσκολίας, είναι πολύ μικρή.
Η προπόνηση μέγιστης αντοχής είναι ο τρόπος να υποχρεώσεις το σώμα σου να δυναμώσει, ώστε να ανταπεξέλθει στην προπόνηση που έχεις επιλέξει. Ο μόνος τρόπος να κάνεις προπόνηση μέγιστης αντοχής είναι η διαλλειμματική άσκηση, διότι δεν υπάρχει διαφορετικός τρόπος να διατηρούμε την λειτουργία της καρδιάς σε κορυφαία επίπεδα για πολλά συνεχόμενα λεπτά. Οι μέγιστες προπονήσεις δεν συνιστώνται για αρχάριους ή σε όσους δεν είναι σε κορυφαία φόρμα, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος τραυματισμών.
Το «μυστικό» είναι να μην περάσει επίπεδο οποιοσδήποτε αθλητής πιο γρήγορα από όσο θα έπρεπε. Δηλαδή ο αρχάριος οφείλει να μείνει για ένα μεγάλο διάστημα στην βασική αντοχή και μετά να προχωρήσει στην προπόνηση ταχύτητας. Όσον αφορά την διαλλειματική άσκηση, θα πρέπει ένας αθλητής να είναι σίγουρος για την φυσική του κατάσταση, ώστε να μην ρισκάρει τραυματισμό ή να ζορίσει την καρδιά του παραπάνω απ' όσο πρέπει.