Ή καλύτερα η χαμένη πολεμική τέχνη του Sherlock Holmes! Το Brtitsu είναι ένα πολεμικό σύστημα του 1898, που περιελάμβανε πολλά είδη πολεμικών τεχνών και αθλημάτων όπως μποξ, πάλη, ξιφασκία, Savate, χρήση μαχαιριών, Jujitsu και Judo!
Ο Edward William Barton-Wright, Άγγλος μηχανικός, αποφάσισε μετά από τρία χρόνια στην Ιαπωνία να επιστρέψει στο Λονδίνο και να δημιουργήσει το Bartitsu, τον αναγνωρισμένο πρόδρομο του σημερινού ΜΜΑ.
Έχοντας διδαχθεί judo και jujitsu στην Ιαπωνία και θεωρώντας τα ιδανικά για κοντινές αποστάσεις, τα ένωσε με το Βρετανικό μποξ, την Ελβετική Πάλη schwingen, το γαλλικό Savate (χρήση κλωτσιών και ανοιχτού χεριού, απαγορευόταν η μπουνιά) και το la canne με τη χρήση γκλομπ ή ραβδιού. Σύντομα σε αυτό που έμεινε στην ιστορία ως Bartitsu Club, είχε ως εκπαιδευτές τον Yokio Tani και τον Sadakazu Uyenishi στο Γιαπωνέζικο Ju Jitsu, τον ελβετό ιδρυτή του La canne, Pierre Vigny και τον παλαιστή Armand Cherpillod.
Με τον ίδιο τρόπο και τεχνική, προέτρεπε τους μαθητές του να μελετούν και να προπονούνται: ξεχωριστά τα γιαπωνέζικα αθλήματα, ξεχωριστά με ραβδί ή γκλόμπ, ξεχωριστά το μποξ και μόνη της η πάλη. Ακόμα θεωρούσε πως με την κάθε ομάδα αθλημάτων μπορούσες να κερδίσεις όλες τις υπόλοιπες. Στην προπόνηση με ραβδί, οφείλονται και οι πολύ όμορφες εντυπώσεις που έxουμε από τους genlteman να μάχονται με τα μπαστούνια τους, πάντα αψεγάδιαστοι. Η χρήση δε της ομπρέλας ως όπλο ή μέσο άμυνας, εμπνέει ακόμα!
Τρεις ήταν οι βασικές αρχές:
- Να διαταρράξεις την ισορροπία του επιτιθέμενου (μνευματική και σωματική).
- Να τον αιφνιδιάσεις, πριν βρει την ισορροπία του και αντιδράσει.
- Αν χρειαστεί υποβάλλεις τους βασικούς συνδέσμους του αντιπάλου σε πίεση, είτε για την ακινητοποίηση, είτε για την εξουδετέρωση.
Και ναι! Είχε κλειδώματα του αντιπάλου στα πρότυπα του σημερινού ΜΜΑ, ενώ χρησιμοποιούσε όλες τις γνώσεις ανατομίας της τότε εποχής για την μεγαλύτερη δυνατή ζημιά, στην περίπτωση που ο αμυνόμενος βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλαπλούς αντιπάλους!
Είχε μάλιστα τροποποιήσει τα τότε μποξ (με τα χέρια μακριά από το πρόσωπο στην θέση μάχης) και savate με τέτοιο τρόπο, ώστε οι άμυνες να τραυματίσουν τον επιτιθέμενο αντίπαλο. Στο savate οι άμυνες με τα πόδια ήταν κάθετες για την μέγιστη ζημιά στον αντίπαλο.
Οι μαθητές έκαναν personal training μέχρι να κατακτήσουν τα μυστικά των επιμέρους τεχνών και μετά εισέρχονταν στα ειδικά γκρούπ και έκαναν κυκλική προπόνηση με κάθε εξειδικευμένο Δάσκαλο.
Το τέλος
Το 1902 το Bartitsu Club έκλεισε άδοξα, εξαιτίας των υψηλών τιμών του και της κακής δημοσιότητας που απέκτησε από κάποιες άσχημα οργανωμένες επιδείξεις του. Παρόλα αυτά πρόλαβε και επηρέασε σημαντικά πρόσωπα στην Οξφόρδη και το Κέιμπριτζ. Από τους instructors του Bartitsu Club κανείς δεν χάθηκε, αλλά άνοιξαν δικές τους σχολές με ευκολία, καθώς όλοι θεωρούνταν εξπέρ στον τομέα τους, πέρα του ότι δεν είχαν ιδιαίτερο ανταγωνισμό!
Ο Σερ Arthur Conan Doyle είχε αναφέρει είτε επίτηδες, είτε καταλάθος την πολεμική τέχνη του Sherlock Holmes ως Baritsu, αλλά η σύνδεση πρωτοέγινε το 1958 επιβεβαιώνοντας ότι υπήρξε αυτή η μορφή αυτοάμυνας/πολεμικής τέχνης που τον ενέπνευσε, αλλά ξεχάστηκε μέχρι τα τέλη του 1990 όπου άλλοι ερευνητές επανέφεραν στο φως την ιστορία του Barton-Wright!
Ο ίδιος συνέχισε να διδάσκει μέχρι το 1920, ενώ μετά άρχισε να πειραματίζεται στις θεραπείες με ζέστη, ηλεκτρισμό και ραδιενέργεια. Πρωτοπόρος σε πολλούς τομείς, ήταν ο πρώτος που είδε μέλλον στις Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες στην Ευρώπη, έφερε άριστα εκπαιδευμένους Δάσκαλους να διδάξουν και θεώρησε ότι η ραδιενέργεια μπορεί να έχει θεραπευτικές ιδιότητες!
Αντίστοιχα, έφερε την φιλοσοφία της αυτοάμυνας στην Ευρώπη σε αποστρατικοποιημένο περιβάλλον και δημιούργησε την πρώτη Μεικτή Πολεμική Τέχνη (με την σημερινή έννοια, αν εξαιρέσουμε το Παγκράτιο).
Από τότε εργάζονται δεκάδες δάσκαλοι πολεμικών τεχνών ώστε να αναβιώσουν το Bartitsu, λιγότερο με την λογική του ελιτίστικου κλαμπ της Βικτωριανής εποχής και περισσότερο με την λογική του μαχητή με…ωραία ρούχα, μπαστούνια με σπαθιά και θανάσιμες γροθιές!
Ύστερα από τις ταινίες δε του Sherlock Holmes το Bartitsu γνώρισε μια δεύτερη άνθιση, ενώ η ίδρυση της Bartitsu Society, εγγυάται ότι η τέχνη αυτή δεν θα ξαναξεχαστεί!
Το Bartitsu στις περισσότερες εκδηλώσεις ΜΜΑ μνημονεύεται ως ο πρόγονος των Μεικτών Πολεμικών Τεχνών!
Φυσικά, εδώ και πολλά χρόνια η προσπάθεια αναβίωσης του Bartitsu, διαθέτει μια πληρέστατη σελίδα από την οποία και αντλήσαμε αρκετές πληροφορίες.