Συνήθως οι δρομείς νιώθουν κατά καιρούς πόνους στα γόνατα. Αλλά αν ο πόνος αυτός δεν είναι πάνω αλλά στο πίσω μέρος των γονάτων ή υπάρχει πρήξιμο και δυσκαμψία μπορεί να σε εμποδίσει να τρέξεις στο επόμενο running event. Αν μάλιστα ο πόνος πίσω από το γόνατο επιμένει σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα που οφείλεις να μην αγνοήσεις. Μάθε τις 4 πιο κοινές αιτίες του πόνου πίσω από την άρθρωση του γόνατος και δες πώς μπορεί να διορθωθεί.
Πρόβλημα: Τενοντίτιδα στον ιγνυακό τένοντα
Εάν ξαφνικά νιώσεις δύσκαμπτο το γόνατό σου ή πόνο πίσω από το γόνατο στο ξεκίνημα του τρεξίματος, υποχωρεί λίγα λεπτά μετά την έναρξη της προπόνησής σου αλλά εκδηλώνεται με πόνο, κυρίως όταν τρέχεις σε κατηφορικές κλίσεις, τότε μπορεί να έχεις τενοντίτιδα στον ιγνυακό τένοντα. Μάλιστα η φλεγμονή αυτού του τένοντα προκαλεί πόνο και στην έξω πλευρά του γόνατος. Αυτό συμβαίνει συνήθως στους δρομείς μεγάλων αποστάσεων λόγω κόπωσης και κακής τεχνικής. Όταν τρέχεις σε ανισόπεδες επιφάνειες αυτό προκαλεί μεγάλες επιβαρύνσεις στον ιγνυακό τένοντα.
Τι να κάνεις: Δες έναν αθλητίατρο ο οποίος θα διαπιστώσει τις επιβαρύνσεις κάνοντας μια ανάλυση βάδισης. Συχνά οι αδύναμοι γλουτιαίοι ευθύνονται για τον πόνο πίσω από το γόνατο, αλλά και οι καμπτήρες του ισχίου. Δοκίμασε την κίνηση αυτή: ξάπλωσε με την πλάτη και τοποθέτησε μία φαρδιά κορδέλα (ή μια ζώνη) γύρω από τα λυγισμένα σου γόνατα. Άνοιξε τα πόδια σου, πιέζοντας κατά στην κορδέλα (απαγωγή). Κάντε τρία σετ των 25 επαναλήψεων.
Πρόβλημα: Κύστη baker
Ονομάζεται και ιγνυακή κύστη και εμφανίζεται στο οπίσθιο μέρος του γόνατος και πρόκειται για χαλάρωση του αρθρικού θυλάκου. Η κύστη συνήθως έχει μέσα αρθρικό υγρό. Το μόνο αρχικό σύμπτωμα μπορεί να είναι κυστικό οίδημα στην ιγνυακή χώρα με ήπιες ή και καθόλου ενοχλήσεις. Όταν όμως αυξηθεί το μέγεθος της διάτασης, υπάρχει μεγαλύτερη ενόχληση ιδιαίτερα στην πλήρη κάμψη ή έκταση του γόνατος. Η κύστη, γίνεται καλύτερα ορατή, όταν είσαι όρθιος. Αυτό μπορεί να συμβεί σε δρομείς που τρέχουν χωρίς διακυμάνσεις στην ταχύτητα ή την απόσταση και να προκαλέσει υπερβολική τριβή των χόνδρων και γύρω από το γόνατο, και μπορεί να ερεθίσουν τους μαλακούς ιστούς και οπίσθιο μέρος του γόνατος.
Τι να κάνεις: Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτό είναι να κάνεις μία μαγνητική τομογραφία γόνατος ή καλλιέργεια αρθρικού υγρού (λαμβάνεται υγρό από το γόνατο και εξετάζεται στο μικροσκόπιο). Οι φυσικοθεραπευτές θα σου προτείνουν ηλεκτροθεραπεία (TENS, EMS), laser, κινησιοθεραπεία στα όρια του πόνου (βελτίωση εύρους τροχιάς ROM, ενδυνάμωση περιαρθρικών μυών, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας), κρυοθεραπεία και περίδεση γόνατος. Η κύστη Baker μπορεί να επανεμφανιστεί, αν έχεις αρθρίτιδα ή ένα μηνίσκο.
Πρόβλημα: Ρήξη οπίσθιου χιαστού συνδέσμου
Μια ξαφνική πτώση ή συστροφή του γόνατος ή απλά φθορά, μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη του οπίσθιου χιαστού συνδέσμου. Ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος (ΟΧΣ) είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συνδέσμους για τη σταθερότητα του γόνατος. Η ρήξη του περιλαμβάνει πόνο και κύστη αίματος στην άρθρωση του γόνατος. Εάν υπάρχει και ρήξη μηνίσκου μπορεί να υπάρχει και αδυναμία πλήρους έκτασης ή κάμψης του γόνατος.
Τι να κάνεις: Μια μαγνητική τομογραφία θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση του ορθοπεδικού και μπορεί να αναδείξει πιθανές άλλες βλάβες. Ο γιατρός μπορεί να προτείνει φυσικοθεραπεία. Eάν ο πόνος και το πρήξιμο επιμένουν, τη χειρουργική επέμβαση δεν την γλιτώνεις.
Πρόβλημα: Θλάση γάμπας (ρήξη γαστροκνημίου μυός)
Ο μυς στη γάμπα που καταπονείται πιο συχνά είναι ο γαστροκνήμιος έτσι πολλές φορές εκδηλώνεται τράβηγμα στη μυϊκή γαστέρα που συνδέεται με τον αχίλλειο τένοντα. Η θλάση έχει διαβαθμίσεις με το πρώτο στάδιο να υπάρχει μικρή ρήξη και ελαφρύς πόνος που αντιμετωπίζεται εύκολα και με το τρίτο στάδιο όλες οι μυικές ίνες του γαστροκνημίου να έχουν σπάσει. Πολλοί ποδηλάτες παθαίνουν συχνά θλάση λόγω της ακατάλληλης θέσης της σέλας (πολύ ψηλά ή πολύ πίσω) ή είναι αρκετά καταπονημένοι άλλοι μύες.
Τι να κάνεις: Ακολουθήστε τη θεραπεία ΑΠΣΑ (ανάπαυση, πάγο, συμπίεση, ανύψωση) για να μειωθεί το πρήξιμο. Επίσης φυσικοθεραπευτικά αντιμετωπίζεται με ηλεκτροθεραπεία, με τεχνικές μάλαξης και χαλάρωσης των μυών, με ασκήσεις ελαστικότητας και ενδυνάμωσης των γαστροκνημίων μυών. Όσοι έχουν ρήξεις πρώτου ή δευτέρου βαθμού αναρρώνουν πλήρως με την κατάλληλη φυσιοθεραπεία. Επίσης, ο γιατρός μπορεί να προτείνει υποστηρικτικό κηδεμόνα και να συστήσει τη χρήση πατερίτσας. Χειρουργική επέμβαση σπάνια πραγματοποιείται.