Σας παρουσιάζουμε τον εκπληκτικό Γρηγόρη Σουβατζόγλου, έναν πρωταθλητή της κολύμβησης (3ος παγκόσμιος!) που έκανε το βήμα να μεταπηδήσει στο Τρίαθλο, αλλά και στο Ορεινό Τρίαθλο! Με την διαφορά ότι κάνει συλλογή από μετάλλια…
Καλησπέρα Γρηγόρη! Σε γνωρίσαμε από την τεχνική κολύμβηση και σε βρίσκουμε στο Τρίαθλο πρωταθλητή! Περίγραψέ μας την διαδρομή σου.
Καλησπέρα σας. Η κλασσική κολύμβηση ήταν για πολλά χρόνια το άθλημά μου. Από 5 ετών που ξεκίνησα, το Δημοτικό κολυμβητήριο Χαϊδαρίου σταδιακά έγινε το δεύτερο σπίτι μου. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, ότι η τιμωρία μας, με την αδερφή μου, ήταν να χάσουμε το μάθημα κολύμβησης! Από τους πρώτους μου αγώνες, σημείωσα επιτυχίες. Είχα διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο σε πρωταθλήματα και πέτυχα νέα ρεκόρ. Ωστόσο, την μεγαλύτερη διάκριση μου την πέτυχα στην τεχνική κολύμβηση (μονοπέδιλο). Στα 17 μου, ήμουν 3ο παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία ανδρών.
Στη συνέχεια μπήκα στο πανεπιστήμιο. Λόγω εργασίας και στρατού εγκατέλειψα τον πρωταθλητισμό … για λίγο.
Όποτε έβρισκα ευκαιρία δοκίμαζα και κάποιo νέoάθλημα – δραστηριότητα. Μέχρι που το 2012 δοκίμασα και το τρίαθλο. Πιστεύω, από τότε, έχω βρει τι θέλω να κάνω για αρκετά ακόμα χρόνια, πάλι σε υψηλό επίπεδο.
Εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο Burgas.
Τι πλεονέκτημα έχει ένας τριαθλητής που προέρχεται από την κολύμβηση που θεωρείται τόσο τεχνικό όσο και απαιτητικό άθλημα;
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα ενός κολυμβητή-τριαθλητή είναι φυσικά η τεχνική του κατάρτιση και η εξοικείωση του με το υγρό στοιχείο. Συνήθως από πολύ μικρή ηλικία, οι κολυμβητές αποκτούν υδροβιότητα και σταδιακά προχωρούν στην τεχνική και στην βελτίωση της φυσικής τους κατάστασης. Το κολύμπι, λόγω της άνωσης και της αντίστασης του νερού, έχει τις λιγότερες καταπονήσεις και ενδείκνυται για περισσότερη προπόνηση χωρίς τραυματισμούς.
Πριν το τρίαθλο είχες επαφή με το τρέξιμο και την ποδηλασία; Χρειάστηκε να μάθεις κάτι από την αρχή; Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Τρέξιμο θα έλεγα καθόλου, με εξαίρεση κάποιες χρονιές που το συμπεριλάβαμε στην προετοιμασία μας. Ποδήλατο μόνο στην παιδική ηλικία στο εξοχικό με τους φίλους μου. Από το 2010 ξεκίνησα να χρησιμοποιώ περιστασιακά το ποδήλατο σαν μέσο μεταφοράς στην εργασία μου. Αργότερα αγάπησα το ποδήλατο βουνού και ασχολήθηκα λίγο περισσότερο με αυτό.
Το τρέξιμο με δυσκόλεψε περισσότερο. Είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με το κολύμπι. Το κολύμπι απαιτεί χαλαρούς συνδέσμους, ενώ το τρέξιμο όχι. Όταν ζητηθεί από κάποιον πρωταθλητή κολύμβησης να τρέξει, τότε από το στυλ του γίνεται αντιληπτός από απόσταση για το άθλημα από το οποίο προέρχεται, χωρίς να τον γνωρίζουν. Χέρια και πόδια «έρχονται» από το πλάι σαν τις πάπιες!
Σπάνια λείπει ο Γρηγόρης από το Spetsathlon το 2014.
Είσαι ο τρέχων πρωταθλητής για το 2014 στο Τρίαθλο. Τι έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στην κατάκτησή σου αυτή; Την αφιερώνεις κάπου;
Είμαι πρωταθλητής για το 2014 στο ορεινό τρίαθλο. Στο τρίαθλο δρόμου ήμουν την προηγούμενη χρονιά, ενώ φέτος ήρθα δεύτερος (σ.σ. Με τσάκωσε. Συγκεκριμένα πάλεψε και έχασε από τον Β.Κρομμύδα για 32 δευτερόλεπτα). Λυπάμαι που το λέω, αλλά δυστυχώς δεν έχει τόσο μεγάλη αίγλη αυτή η κατάκτηση, καθώς δεν υπάρχει στήριξη για την συνέχεια σε διεθνές επίπεδο.
Το κόστος είναι υπέρογκο και η διαδικασία πρόκρισης προϋποθέτει χρόνο, κόπο και κυρίως πολλά χρήματα. Στο κυνήγι της διεθνούς βαθμολογίας είναι απαραίτητοι οι συχνοί αγώνες στο εξωτερικό. Η λέξη «επαγγελματίας αθλητής» είναι πολύ λίγη για να περιγράψει την καθημερινότητα των κορυφαίων τριαθλητών (ειδικά όπως την έχουμε εμείς, οι Έλληνες στο μυαλό μας).
Εγώ προσπαθώ να κάνω όσο το δυνατόν καλύτερα τις προπονήσεις μου, σε συνδυασμό με δυο δουλειές και τις υποχρεώσεις που επακολουθούν, ώστε να μπορέσω να εξοικονομήσω τα προς το ζην.
Αφιερώνω ό,τι καταφέρνω στη ζωή μου στην οικογένεια μου και ό,τι σχετικό με το τρίαθλο στον προπονητή μου Νίκο Σπυριδαντωνάκη (NS Coaching), που είναι δίπλα μου από τα πρώτα μου βήματα στο τρίαθλο και στους υπόλοιπους χορηγούς-υποστηρικτές – φίλους που πιστεύουν σε εμένα και με τιμούν με την αμέριστη συμπαράσταση τους.
Με τον Χρήστο Βαξεβανη από την ομοσπονδία Τριάθλου και την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα Τριάθλου το '13!
Είσαι εν ενεργεία ναυαγοσώστης; Ποιό είναι το πιο επικίνδυνο και ποιο το πιο τρελό που σου έχει συμβεί;
Εργάζομαι 8 χρόνια σαν ναυαγοσώστης σε θάλασσες, πισίνες, κολυμβητήρια. Πιο επικίνδυνο από όλες τις φορές που έχει χρειαστεί να επέμβω επιτυχώς (ευτυχώς μέχρι τώρα)είναι όλες εκείνες οι φορές που (πάλι ευτυχώς) δεν έχει χρειαστεί!
Τι θέλω να πω; Η κρίση έχει επηρεάσει και αυτό το επάγγελμα. Οι σημερινοί μισθοί το καθιστούν λειτούργημα ή εθελοντισμό. Αν πας κάπου για δουλειά και πρέπει να πληρώνεις διαμονή-διατροφή κτλ, τότε δεν φτάνει ο μισθός!
Με αποτέλεσμα, να μην υπάρχει ικανός αριθμός ναυαγοσωστών να καλύψουν τις παραλίες. Άλλα ακόμα και οι υπεύθυνοι αποφεύγουν να βάλουν όσους απαιτούνται. Επόμενο είναι, να βλέπουμε αμέτρητα χλμ παραλιών με χιλιάδες λουόμενους και έναν (ή και κανέναν!) κακόμοιρο ναυαγοσώστη, ανήμπορο να κάνει οτιδήποτε.
Όσο καλή φυσική κατάσταση και να έχεις, είναι αδύνατον να είσαι παντού και πάντα! Εξιλαστήριο θύμα, όλο το βάρος της ευθύνης πάνω σου, κακοπληρωμένος και φυσικά την πιθανότητα θνησιμότητας… Είπα ότι ήταν η τελευταία μου σεζόν φέτος.
Τώρα, για το πιο τρελό. Μάλλον πρόκειται για ψεύτικες λιποθυμίες και απόπειρες πνιγμού για να τραβήξουν κάποιες κοπέλες την προσοχή… Είχε αρκετό γέλιο πάντως!
Βρίσκεσαι σε περίοδο προετοιμασίας; Ποιόν αγώνα έχεις μπροστά σου;
Από εδώ και πέρα ξεκινάει η τριαθλητική σεζόν. Σχεδόν όλοι οι αγώνες είναι κοντα στο Μάιο και μετά πάλι τον Σεπτέμβριο. Ξεκινάμε με Σπέτσαθλον, μετά Half Ιronman στην Αυστρία, Τρίαθλο στο Ναύπλιο και Xterra στη λίμνη Πλαστήρα. Ο βασικός μου στόχος για φέτος είναι στην Αυστρία στις 17 Μαΐου. Μια καλή εμφάνιση και ίσως μια επίδοση που θα μου δώσει πρόκριση για το παγκόσμιο που γίνεται φέτος στην Ευρώπη τον Αύγουστο.
Όπως είπαμε δεν λείπει από το Spetsathlon! Αυτή είναι από το 2013.
Κολύμβηση, snowboard, downhill, τρέξιμο, ποδήλατο. Είσαι και εσύ της άποψης ότι αν σου αρέσει ο αθλητισμός μπορείς να κάνεις τα πάντα; Τι καινούριο έχεις ανακαλύψει;
Πραγματικά σκέφτομαι ότι δε θα μπορούσα να γυρίσω τώρα πίσω σε ένα μόνο άθλημα! Στα 50 μέτρα της πισίνας πάνω κάτω όλη την ώρα. Αυτό είναι και το καλό με το τρίαθλο. Έχει τόσες παραλλαγές και συνδυασμούς που μπορείς να δοκιμάσεις για προπόνηση, όπου και αν βρίσκεσαι! Εντός και εκτός σπιτιού, εντός και εκτός δρόμου, σε θάλασσα, πισίνα η λίμνη, σε βουνό ή σε ευθεία, στο στίβο ή στο δάσος. Δε σε περιορίζει τίποτα!
Από κάθε τι που κάνεις αποκομίζεις και κάτι. Μια εμπειρία, μια τεχνική, μια επιδεξιότητα. Ακόμα ανακαλύπτω νέους μυς που δεν ήξερα καν ότι είχα. Συνήθως τους καταλαβαίνω από το «πιάσιμο» (γέλια).
Ούτε από τις εκδηλώσεις της Xterra λείπει συχνά…
Δεν προπονείσαι μόνο, αλλά και προπονείς! Πως νιώθεις που μεταδίδεις τις γνώσεις σου σε νέα παιδιά; Πως σε βλέπουν οι μαθητές σου, μιας και είσαι όχι μόνο πρωταθλητής, αλλά και πιο κοντά ηλικιακά από ότι έχουμε συνηθίσει για προπονητή.
Προς το παρόν ασχολούμαι κυρίως με εκμάθηση κολύμβησης σε παιδιά. Το ευχαριστιέμαι που μπορώ και ασχολούμαι με μικρές ηλικίες στο άθλημα μου. Είναι μαγικό να καταφέρνεις να διδάξεις ένα παιδάκι να κολυμπάει από το μηδέν. Με σωσίβια και σανιδούλα στην αρχή, βελτιώνεται συνεχώς μέχρι που αλλάζει επίπεδο και πάει σε άλλο προπονητή.
Πώς με βλέπουν; Νομίζω πως τα πιο πολλά με αγαπάνε. Μου φέρνουν ζωγραφιές και δωράκια. Φυσικά όχι όλα…(γέλια)!
Μια όμορφη στιγμή από την προπόνηση.
Σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη και σου ευχόμαστε κάθε τύχη στις επόμενες προσπάθειές σου.
Εγώ σας ευχαριστώ, εύχομαι κάθε τύχη και σε εσάς.
Του Σοφοκλή Αρχοντάκη.