Λουκάς Χαψής: Outdoor φωτογράφος, αστροφωτογράφος, λάτρης της περιπέτειας και της πρόκλησης.
Έχει ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο, από τον Βόρειο Πόλο μέχρι το νησί του Πάσχα, περιμένοντας με τις ώρες τις σωστές αστρικές τροχιές, έχει κρεμαστεί από ψηλά σημεία για να έχει το σωστό κάδρο, έχει κατέβει άπειρα ποτάμια με καγιάκ, έχει ταξιδέψει με μοτοσικλέτα μέχρι τη Νορβηγία και τη Σαχάρα. Ο 50χρονος Λουκάς Χαψής με σημαντικό επαγγελματικό portfolio με πορτραίτα επωνύμων, δημιουργική, εμπορική, καλλιτεχνική, αστροφωτογραφία, ταξιδιωτική αλλά και extreme φωτογραφία στο ενεργητικό του πριν λίγο καιρό έβαλε στόχο νέο project: έφτιαξε μια αυτοσχέδια ντρεζίνα, ένα railbike δηλαδή, με το ποδήλατο από τη μια μεριά και ένα mini side car από την άλλη με το οποίο μπόρεσε να ταξιδέψει πάνω σε ράγες τρένου. Μίλησε στη Φίλια Μητρομάρα και στο wefit.gr για το πώς ξεκίνησε η ιδέα αυτή, τις κατασκευαστικές του πατέντες, για το πάθος τους που έχει για την αστρονομία αλλά και πώς αποτυπώνει τον βραδινό ουρανό με τον γαλαξία να τον διασχίζει.
Ο φωτογράφος Λουκάς Χαψής ποδηλατώντας στη σιδηροδρομική γραμμή
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το trailride;
Είμαστε τόσο τυχεροί που στην Ελλάδα υπάρχει αυτός ο φυσικός πλούτος, ανεξερεύνητος σχεδόν σε κάποια του σημεία. Και πάντα το παράπονό μου ήταν ότι δεν υπάρχει μια διαδρομή, ένας αξιόλογος ποδηλατόδρομος να κάνεις ποδήλατο και να χαρείς τις φυσικές ομορφιές. Ξαφνικά ανακάλυψα έναν ποδηλατόδρομο μόνον για μένα, μια σιδηροδρομική γραμμή, ένα δίκτυο να μπαίνω και να μη φοβάμαι μήπως με πατήσει κάποιο αυτοκίνητο…
Ή κάποιο τρένο…
Ναι, ακριβώς! Να μη με πατήσει το τρένο! (γελάμε).
Για ποιο δίκτυο μιλάς;
Το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου. Από το 2011 το δίκτυο αυτό δεν χρησιμοποιείται παρά ελάχιστα. Το Μάιο του 2015 έγινε μία καθίζηση περίπου 4 χιλιόμετρα πριν το χωριό Δεσύλλα, στη Μεσσηνία, και οι γραμμές είναι στον αέρα, οπότε εδώ και έναν χρόνο δεν κυκλοφορούν αμαξοστοιχίες. Έτσι μπορούσα να κάνω αυτή τη διαδρομή χωρίς φόβο και με ασφάλεια.
Η πατέντα του
Και την πατέντα, πώς την έφτιαξες;
Την πατέντα την κατασκεύαζα κάποιους μήνες. Πήρα πληροφορίες από ίντερνετ και από κάποιους ξένους που έχουν επιχειρήσει να φτιάξουν ανάλογες κατασκευές , πήρα ιδέες και σχεδίασα ένα δικό μου όχημα, απόλυτα πρακτικά, ώστε εάν κάτι μου τύχαινε να μπορούσα να το λύσω και να το φόρτωνα στο ποδήλατο και να έβγαινα στο δρόμο χωρίς πρόβλημα. Η κατασκευή αυτή «κουμπώνει» πάνω στο ποδήλατο αλλά είναι δύο ανεξάρτητα πράγματα η κατασκευή και το ποδήλατο. Στην κατασκευή αυτή φορτώνω το φωτογραφικό μου εξοπλισμό και άλλα υλικά και μπορώ να οδηγήσω κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου με ασφάλεια. Έτσι έχω ένα διπλής χρήσης ποδήλατο που ταξιδεύει και στη γραμμή και στο δρόμο.
Πόσες μέρες έκανες τη διαδρομή; Πόσες ώρες ποδηλατούσες;
Ξεκινούσα από το πρωί μέχρι να νυχτώσει. Ωστόσο ο δικός μου στόχος δεν ήταν να κάνω μια διαδρομή για να καλύψω χιλιόμετρα, όπως κάνουν οι επαγγελματίες ποδηλάτες, αλλά να πηγαίνω χαλαρά, να σταματάω σε μέρη που ήταν εξαιρετικά για φωτογράφηση, να έχω τον χρόνο να στήνω τον εξοπλισμό μου. Αυτός είναι και ο λόγος που πάω σε πολλά ταξίδια μόνος μου, επειδή αφιερώνω ώρες στη φωτογράφηση οι άλλοι βαριούνται να με περιμένουν πότε θα αλλάξω φακούς και πότε θα τελειώσω.
Αυτό που έκανες δεν προϋποθέτει και καλή φυσική κατάσταση;
Όχι απαραίτητα. Μπορεί να μη γυμνάζομαι εντατικά ή να είμαι θαμώνας του γυμναστηρίου αλλά ασχολούμαι με outdoor δραστηριότητες, κάνω και καγιάκ και ποδήλατο και διάφορα άλλα. Ποδήλατο κάνω πολλά χρόνια και έχω κάνει και διαδρομές στο εξωτερικό με full support δικό μου. Ωστόσο ό,τι κάνω το κάνω γιατί με ενδιαφέρει η εικαστική πλευρά και όχι η αθλητική. Κάνω κάποια extreme πράγματα γιατί μου αρέσει η περιπέτεια και αυτό μου δίνει ψυχική ανάταση αλλά όχι ότι μου φτιάχνει σωματική ή φυσική κατάσταση. Όταν θρέφω την ψυχή μου με αυτά μπορώ να αντέξω όλες τις κακουχίες του εκάστοτε ταξιδιού, τα χιλιόμετρα, την κούραση. Υπερισχύει περισσότερο το «θέλω» παρά η φυσική αντοχή. Αν δεν θέλεις να κάνεις κάτι κουράζεσαι εύκολα, αν το θέλεις πολύ βρίσκεις τη ψυχική δύναμη και πας.
Ποια ήταν τα καλύτερα ταξίδια – εμπειρίες που σε προκάλεσαν;
Έχω κάνει πολλά ταξίδια και όλα με προκάλεσαν με διαφορετικό τρόπο το καθένα. Ένα από αυτά ήταν το 2001 που είχα πάει στο Βόρειο Πόλο με παγοθραυστικό. Όμως ένα σημαντικό ταξίδι, ορόσημο για μένα (όχι το καλύτερο, γιατί όλα μου τα ταξίδια ήταν καλά, δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω) στη φωτογραφική μου πορεία ήταν το ταξίδι μου στο νησί του Πάσχα το 2010 για να φωτογραφίσω την ολική έκλειψη του ηλίου. Έμεινα ένα μήνα εκεί όπου έκανα μία μεγάλη φωτογραφική δουλειά με κάτι αρχαιότητες, ναούς, αστέρια κ.λπ. όπου όλο αυτό το φωτογραφικό υλικό αποτέλεσε την πρώτη μου φωτογραφική έκθεση στο Πλανητάριο με τίτλο «Παρατηρητές του Χρόνου». Η έκθεση ήταν και η αφορμή να γνωρίσω τον κ. Σιμόπουλο και αποτέλεσε το έναυσμα να κάνω και άλλα αντίστοιχα πράγματα στην Ελλάδα. Έτσι βγήκε η δεύτερή μου έκθεση με τίτλο «Ναοί στο σχήμα του ουρανού». Το ταξίδι αυτό μου άνοιξε άλλους δρόμους, ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι έπρεπε αυτή τη δουλειά να τη μοιραστώ με τον κόσμο. Ενώ είμαι επαγγελματίας φωτογράφος από το 1993 δεν είχα κάνει ποτέ κάποια έκθεση φωτογραφίας επειδή εργαζόμουν εμπορικά, δεν είχα κάτι να πω καλλιτεχνικά.
Ναι έκανες πολλά cover stories, editorial μόδας, ήσουν στα περιοδικά…
Ναι. Αλλά αυτό που συνέβη στο νησί του Πάσχα ήταν καθαρά δικό μου, ό,τι με αφορούσε, ό,τι αγαπούσα και ήθελα ο κόσμος να το δει.
Με την αστρονομία πώς ασχολήθηκες;
Από πολύ παλιά. Ασχολούμαι ζεστά με το εικαστικό κομμάτι. Η αστροφωτογραφία προΰποθέτει και αστρονομικές γνώσεις, δεν μπορείς απλώς να φωτογραφίζεις τον έναστρο ουρανό με διαφράγματα και ταχύτητες, πρέπει και να ξέρεις τί φωτογραφίζεις. Από το 1995 που φωτογράφισα την πρώτη μου έκλειψη στην Ταΰλάνδη κόλλησα με τις ολικές εκλείψεις και πήγα (και θα συνεχίσω να πηγαίνω) σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως Αρούμπα, Ρουμανία, Αυστραλία, Ζάμπια κλ.π. Η ολική έκλειψη δεν έχει καμία σχέση με τη μερική. Απλώς δεν περιγράφεται. Μέχρι τώρα έχω φωτογραφίσει συνολικά 8 ολικές εκλείψεις σε διάφορα σημεία της γης.
Ο έναστρος ουρανός στη Σαχάρα
Με πόσα μέσα έχεις ταξιδέψει όλα αυτά τα χρόνια;
Με διάφορα μέσα. Δεν είμαι ο απλός ταξιδιώτης. Είμαι αυτός που θέλει να πάει βαθιά και γι’ αυτό χρειάζονται μέσα διαφορετικά, εκτός από ένα αυτοκίνητο. Στον Βόρειο Πόλο πήγα με παγοθραυστικό, στη Σαχάρα με μοτοσικλέτα, αν και θα ήθελα να πάω με καμήλα!
Τί σου έχουν μάθει τα ταξίδια;
Πόσο μικρός και ασήμαντος είμαι. Ιδιαίτερα στο κομμάτι της αστρονομίας καταλαβαίνεις και αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση, ότι είναι ασήμαντα μπροστά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. Είναι πολύ βλακώδες να κάθεσαι να στεναχωριέσαι και να αντιμετωπίζεις με μιζέρια τα πράγματα όταν ξέρεις πόσο απειροελάχιστος είσαι. Τοποθετείς τον εαυτό σου μέσα στο σύμπαν και τότε καταλαβαίνεις ότι όλα είναι ένα τίποτα, είναι φευγαλέα, είμαστε περαστικοί από εδώ.
Επόμενο σχέδιο, στόχος, ταξίδι ποιο είναι; Τί έχεις βάλει στο μυαλό σου;
Από αστρονομικής πλευράς τον Αύγουστο του 2017 έχει ολική έκλειψη στην Αμερική οπότε θα πάω. Μάλιστα σκέφτομαι να νοικιάσω μία Harley Davidson και να κάνω τον route 66. Και να το συνδυάσω και με την έκλειψη και με την αγάπη μου για τα Harley. Τώρα ετοιμάζω μία δική μου πατέντα, ένα τρικύκλο piaggio το οποίο το μετατρέπω σε μίνι τροχόσπιτο και φιλοδοξώ να πάω με αυτό (αν και είναι πολύ μικρούλι) Ιταλία και να περιηγηθώ στην Τοσκάνη. Προς το παρόν είναι στον μάστορα και ετοιμάζεται. Επίσης, έχω φτιάξει και ένα τροχοσπιτάκι για να μπορώ να παίρνω και το ποδήλατο. Γενικά είμαι σε κατασκευαστικό mood. Έχω φτιάξει επίσης και ένα τροχόσπιτο με δύο ρόδες που το εφαρμόζω πίσω από το ποδήλατο, που δεν του λείπει τίποτα!
Ετοιμάζοντας καφέ για να συνεχίσει το ταξίδι!
Τα παιδιά σου έρχονται μαζί σου;
Τα παίρνω σε κάποια ταξίδια μαζί μου. Μου αρέσει ότι μετά από κάθε ταξίδι γίνονται story tellers. Έχουν πράγματα και εμπειρίες να διηγηθούν και αυτό είναι από τα καλύτερα που μπορώ να τους προσφέρω. Μου λένε «Πού τα τρέχεις τα παιδιά, είναι μικρά», όμως στην πραγματικότητα τους δείχνω έναν εναλλακτικό τρόπο για να αποκομίσουν όλες τις εμπειρίες μέσα στη φύση αλλά και να αντέξουν τις δυσκολίες της ζωής.
Ποια μέρη στην Ελλάδα θα πρότεινες σε κάποιον active τύπο για το καλοκαίρι;
Όλα τα μέρη στην Ελλάδα κρύβουν ομορφιές. Το πιο σημαντικό όμως είναι η παρέα. Εάν έχεις καλή παρέα, όπου και να πας, θα δεις και θα ανακαλύψεις ωραία πράγματα. Εάν η παρέα είναι κακή μόνον στα αρνητικά θα εστιάζεις, ακόμη κι αν έχεις πάει στο καλύτερο μέρος του κόσμου. Είναι σημαντικό να κάνεις focus στην ομορφιά, το που επιλέγεις δηλαδή να εστιάσεις τη ματιά σου.
Εσύ που πας τα καλοκαίρια;
Εγώ έχω γεννηθεί και έχω μεγάλωσει στη Λήμνο κι αν και νησιώτης νιώθω περισσότερη έλξη για το βουνό. Με εξιτάρει που μπορώ να βρεθώ μόνος στη φύση, μου αρέσει η αίσθηση της απεραντοσύνης, της άπλας, της ελευθερίας.
Το μότο σου για τη ζωή;
Life is good.
Selfie στη Σαχάρα
Για τις ανάγκες κάποιας φωτογράφισης έφτασε ψηλά!
Αλλά τολμάει να βουτήξει και στα βαθιά!
Δες δουλειά του στο site του: www.loukashapsis.gr
Δες περισσότερες φωτογραφίες από το ταξίδι του στη σελίδα του στο facebook: Loukas Hapsis Photography