Ο 45χρονος Κώστας Τριγκώνης είναι ένας αθλητής με πείσμα, με επιμονή, που δουλεύει σκληρά κάνοντας θυσίες και κόβοντας χρόνο πολύτιμο από την οικογένειά του και ένας άνθρωπος με τη θάλασσα μέσα του.Τριανταπέντε και πλέον χρόνια βρίσκεται στη θάλασσα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει αντιμετωπίσει και δυσκολίες, εξάλλου «θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι δεν έχω φοβηθεί στη θάλασσα» μας λέει και το εννοεί. Έχει κατακτήσει συνολικά 45 τίτλους στην ιστιοπλοΐα, συμμετείχε σε 4 Ολυμπιάδες και συνεχίζει για τους Ολυμπιακούς στο Ρίο μαζί με τη Σοφία Μπεκατώρου σε μία νέα κατηγορία, στο “Nacra 17”. Με αφορμή την τελευταία του νίκη όπου μαζί με τον συναθλητή του Ιορδάνη Πασχαλίδη κατέκτησαν τον 5ο Παγκόσμιο τίτλο τους, στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Tornado που διεξήχθη από τις 5 έως τις 12 Σεπτεμβρίου στο Καρνάκ της Γαλλίας ο Κώστας Τριγκώνης, μίλησε στη Φίλια Μητρομάρα και στο wefit.gr για τις θυσίες, τις δυσκολίες αλλά και την ομορφιά του αθλήματος. Επιπλέον, ο παγκόσμιος και πανευρωπαϊκός πρωταθλητής ιστιοπλοΐας στις Ολυμπιακές κλάσεις 470 και Tornado, διακεκριμένος διεθνής προπονητής ιστιοπλοΐας και κάτοχος διπλώματος Φυσικής Αγωγής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης δίνει τις 5 καλύτερες συμβουλές στους νέους ιστιοπλόους.
Πώς νιώθεις για τη μεγάλη σας νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Tornado στη Γαλλία;
«Ένιωσα ικανοποίηση όχι για τη νίκη αυτή κάθε αυτή αλλά για τον τρόπο που ήρθε. Είχαμε πολύ καλή απόδοση, κάναμε πολύ καλή ιστιοπλοία και συνεργαστήκαμε ως ομάδα με τον Ντάνη, άριστα θα έλεγα, πράγμα το οποίο μας ευχαρίστησε περισσότερο και από την ίδια την νίκη.»
Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισες μέχρι να φτάσεις εδώ;
«Να σου πω την αλήθεια τις έχω αφήσει πίσω και πραγματικά δεν θυμάμαι. Μια από τις πιο δύσκολες στιγμές μου όμως ήταν η μη παρουσία μου στην γεννήση της κόρης μου λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων. Από εκεί και πέρα πάρα πολλά προβλήματα τα οποία θα έπρεπε να λύθούν για να υπάρξει πρόοδος. Αλλά είμαι σίγουρος πια, λόγω χαρακτήρα, ότι αν δεν αντιμετώπιζα αυτα τα προβλήματα δεν θα έφτανα εδώ.»
Είναι το 5ο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Στοχεύεις και σε επόμενα; Τι έρχεται μετά;
«Η αγάπη μου για το άθλημα είναι τεράστια οπότε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα είμαι εμπλεκόμενος. Αγωνιστικά πάω μέρα με την ημέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο. Αυτό συμβαίνει και λόγω ηλικίας πια. Θα ήθελα και θα προσπαθήσω μαζί με τον Ντάνη να κερδίσουμε και τον 6ο παγκόσμιο τίτλο μας σπάζοντας κάθε ρεκόρ, όπως και μαζί με την Σοφία να κερδίσουμε κάποιο μετάλλιο στις επερχόμενες μεγάλες διοργανώσεις που θα συμμετάσχουμε. Μακρινό όνειρο η συμμετοχή μου σε κάποιο αγώνα περίπλου της γης η κάποιου ωκεανού, εκεί που πραγματικά δοκιμάζονται κατά πολύ οι αντοχές σου σε ακραίες συνθήκες μιας και ο ωκεανός είναι πάντα απρόβλεπτος.»
Ακολουθούν οι Ολυμπιακοί στο Ρίο, πώς πάει η προετοιμασία με τη Σοφία Μπεκατώρου;
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε, πέρα από το οικονομικό, μαζί με τη Σοφία, ήταν το γεγονός ότι ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια πολύ αργότερα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Αυτό μας στοίχισε αρκετά έως τώρα αλλά είμαστε σε μια φάση όπου η βελτίωση μας είναι σαφής και δεν θα αργήσει να έρθει η ώρα που θα πετύχουμε κάτι. Δουλεύουμε σκληρά καθημερινά γι’ αυτό και αυτό χαλυβδώνει την πίστη μας παρά τα όποια προβλήματα. Αυτό που μου αρέσει στην προσπάθεια μας με τη Σοφία είναι ότι ενώ και οι δυο μας είμαστε επιτυχημένοι ως αθλητές δεν διστάσαμε να ξεκινήσουμε κάτι καινούριο από το μηδέν σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο σε μια καινούρια κατηγορία.»
Ένα σκάφος τύπου Tornado κοστίζει αρκετά. Με την κρίση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα εσύ πως τα καταφέρνεις; Στηρίζεσαι μόνον στην ιδιωτική πρωτοβουλία;
«Προσωπικά πάντα είχα στραμμένο το βλέμμα την ιδιωτική πρωτοβουλία και αυτό τελικά μας έσωσε τον καιρό της κρίσης μιας και οι σωστές συνεργασίες που αναπτύξαμε με βάση την ανταποδοτικότητα όλα αυτά τα χρόνια μας κράτησαν ζωντανούς στην λαίλαπα της κρίσης. Φυσικά και μεις από την μεριά μας καταφέραμε σχεδόν το απόλυτο σε αγωνιστικά αποτελέσματα. Επίσης να πω ότι αγωνιζόμαστε με πανιά τα οποία κατασκευάζονται στην Ελλάδα και γενικά προσπαθούμε με διάφορες συνεργασίες να μειώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα κόστη ώστε να μπορούμε να έχουμε τουλάχιστον τα βασικά της προετοιμασίας μας -και φυσικά να είναι εφικτή η συμμετοχή μας στους αγώνες από οικονομικής πλευράς.Οικονομικά οφέλη προσωπικά δεν έχουμε αλλά γεμίζει η ψυχή μας. Η εμπειρία μας όλα αυτά τα χρόνια επίσης βοηθάει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση. Σαφέστατα χωρίς την υποστήριξη της redbull η οποία με συνέπεια στέκεται δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια, πολύ δύσκολα θα επιβιώναμε ως αθλητές στο Tornado. Στο Nacra η ύπαρξη χορηγών όπως το Ίδρυμα Λεβέντη, η Eurobank, η Yamaha, η Superfast Ferries και η Neptune Lines, καθώς και πλήθος υποστηρικτών μας έδωσαν το δικαίωμα στην προσπάθεια. Εδώ θα ήθελα να κάνω μια ιδιαίτερη μνεία σε έναν εξαιρετικό άνθρωπο: την κυρία Κατερίνα Παναγοπούλου, Πρέσβειρα της Ελλάδος στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζεσθαι και πρόεδρο του Αθλητικού Σωματείου Γυναικών Καλλιπάτειρα, η οποία ήταν ο άνθρωπος που μας στήριξε τα μέγιστα στο ξεκίνημα μας με τη Σοφία. Τον να την ευχαριστήσουμε είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε.» Πως είναι μια τυπική μέρα προετοιμασίας για κάποιον αγώνα; «Πρωινό ξύπνημα. Φαγητό. Συνήθως μελέτη του καιρού που θα συναντήσουμε, τσεκάρισμα το σκάφος, προετοιμασία του και στήσιμο με το ανάλογο setup για τις επικρατούσες συνθήκες της ημέρας.Το σκάφος μας είναι το μέσον που επιτυγχάνεται η επίδοση οπότε πρέπει να είναι πάντα σε άριστη κατάσταση και έτοιμο. Briefing για το τι θα αντιμετωπίσουμε και για ποια στρατηγική θα ακολουθήσουμε με βάση τις συνθήκες. Μετά θάλασσα για τις κούρσες της ημέρας, πίσω στο λιμάνι, debrief για την αγωνιστική ημέρα (πως πήγε, λάθη, σωστά, κ.λπ.) τσεκάρισμα ξανά το σκάφος, αποθεραπεία, ανάλυση τακτικής αγώνα, φαγητό και ύπνο.»
Τι δυσκολίες συναντά κανείς σε έναν αγώνα; Πώς τα ξεπερνάς;
«Προσπαθώ να επικεντρώνομαι στη δουλειά και σε αυτά που έχω να κάνω. Αγωνιζόμαστε στην ανοιχτή θάλασσα όπου κινητήριος δύναμη είναι ένα στοιχείο της φύσης, ο άνεμος. Στην Ιστιοπλοΐα την μια στιγμή μπορεί να αγωνίζεσαι για τη νίκη και την αμέσως επόμενη, λόγω καιρικών συνθηκών, για την επιβίωση σου! Κι όταν αυτό συμβαίνει λάθη δεν συγχωρούνται. Οπότε ηρεμία και αυτοσυγκέντωση ώστε να αντιμετωπίσουμε όποια κατάσταση πάντα βοηθάνε. Κάτι άλλο που κάνω είναι να επικεντρώνομαι στη λύση του όποιου προβλήματος μπορεί να αντιμετωπίσω και όχι στο ίδιο το πρόβλημα αυτό κάθε αυτό.»
Ποιο είναι το κίνητρό σου;
«Ο απεριόριστος σεβασμός και αγάπη για αυτά που μου προσέφερε η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό.»
Τι σε ωθεί να κάνεις ιστιοπλοΐα περισσότερο;
«Η αγάπη μου για τη θάλασσα και η θέλησή μου να συνεχίζω σε υψηλό επίπεδο. Να μαθαίνω και να εξελίσσομαι μαζί με το άθλημα. Ειδικά αυτή η εξελιξη των υλικών και σκαφών στην ιστιοπλοΐα είναι που με εξιτάρει ακόμη περισσότερο.»
Ποια ήταν για σένα η μεγαλύτερη νίκη;
«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια απο τις νίκες μου μιας και καθεμιά έχει ξεχωριστή θέση στη διαδρομή μου ως αθλητή μέχρι εδώ που είμαι. Σήμερα, όμως, για μένα η μεγαλύτερη νίκη είναι ότι έχω καταφέρει και μπορώ να συνεχίζω να αγωνίζομαι σε υψηλό επίπεδο. Για μένα, κάτω από τις επικρατούσες συνθήκες, το να μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο είναι τεράστια επιτυχία!»
Και ποια ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση;
«Το μετάλλιο που χάθηκε στους Ολυμπιακούς της Κίνας όταν σκίστηκε το πανί μας. Γενικά πάντως στον πρωταθλητισμό η επιτυχία χτίζεται πάνω στην αποτυχία, αρκεί να αντέξεις και να μάθεις μιας και στον αθλητισμό όπως και στη ζωή νικάς ή μαθαίνεις, δεν χάνεις ποτέ!
Έχεις φοβηθεί πότε στη θάλασσα;
«Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι δεν έχω φοβηθεί. Πολλές φορές συνέβει και μάλιστα αυτές οι εμπειρίες ήταν και οι πιο διδακτικές πάνω στις οποίες έχτισα την μετέπειτα πορία μου.»
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με 5 λέξεις;
«Πεισματάρη, δουλευταρά, ρεαλιστή, συναισθηματικό, ονειροπόλο.»
Πιστεύεις ότι κάνεις θυσίες;
«Και φυσικά έχω κάνει και πολλές μάλιστα. Γενικά, ήμουν και είμαι αρκετά απών από πράγματα που για τους υπόλοιπους ανθρώπους είναι δεδομένα όπως για παράδειγμα η οικογένεια μου η οποία μου λείπει πολύ. Ευτυχώς, η σύζυγος μου η Ελένη στέκεται δίπλα μου στηρίζοντας με απρόσκοπτα σε αυτόν τον δρόμο. Επίσης το να μεγαλώνει το παιδί σου και συ να χάνεις αυτές τις στιγμές είναι κάτι που δύσκολα αντιμετωπίζεις. Αυτή την περίοδο ειδικά, ακόμη και το να βγω μια βόλτα για έναν καφέ αποτελεί “πολυτέλεια” για μένα. Από την άλλη αγαπώ τόσο πολύ τη θάλασσα και το άθλημα που ώρες – ώρες ούτε που τις σκέφτομαι.»
Τα 5 μυστικά που θα αποκάλυπτες σε έναν νέο ιστιοπλόο ποια θα ήταν;
«1 Αγάπη και σεβασμός τόσο προς τον εαυτό του, όσο και προς τους συναθλητές του και συνανθρώπους του. Να αγαπά αυτό που κάνει.
2 Όνειρα και όραμα από τα οποία θα κρατηθεί στις δύσκολες ώρες μιας και κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα ούτε εγγυάται την επιτυχία!
3 Πίστη στις δυνατότητες του και επιμονή σε συνδυασμό με σκληρή και συστηματική εργασία! Επιτρέπεται να πέσεις. Επιβάλλεται να ξανασηκωθείς!
4 Συνέπεια λόγου και έργου.
5 Η επιτυχία δεν είναι δεδομένη και δεν θα πρέπει ποτέ να την εκλάβει ως τέτοια, όσο καλός και αν γίνει, αλλά να εργάζεται καθημερινά γι’ αυτήν.
Ξέρεις, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές ούτε γίνονται θαύματα. Θαύματα μόνο στα παραμύθια. Τα υπόλοιπα τα κάνουν άνθρωποι με ισχυρή θέληση!»
Ποιος είναι ο Κώστας Τριγκώνης
Ξεκίνησε την ιστιοπλοΐα σε ηλικία 9 ετών, στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Θεσσαλονίκης. Το 1995 μεταγράφηκε στο Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης, όπου ανήκει μέχρι σήμερα. Είναι επίτιμος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού με το βαθμό του Yποπλοιάρχου. Έχει κατακτήσει 20 Εθνικούς, 3 Βαλκανικούς,1 Μεσογειακό, 6 Ευρωπαϊκούς και 5 Παγκόσμιους τίτλους στις κατηγορίες “470 Aνδρών” και Tornado (Καταμαράν) και έχει συμμετάσχει σε 4 Ολυμπιάδες: Ατλάντα '96, Σίδνεϊ '00, Αθήνα '04, Πεκίνο '08. Ήταν πάντα στο Τop 5 της Παγκόσμιας κατάταξης. Πιο συγκεκριμένα, βρισκόταν στη θέση Νο 1 από το 1995 έως το 1997 και από το 2000 έως το 2003.