Ένα ρεπό ακούγεται υπέροχη ιδέα. Όλοι χρειαζόμαστε ρεπό από τις καθημερινές μας ασχολίες, ακόμη κι αν αγαπάμε τη δουλειά μας. Χρειάζομαι λοιπόν ρεπό. Ρεπό απ' το πλύσιμο, το συμμάζεμα, το μαγείρεμα, τη γυμναστική, το γράψιμο, τη διόρθωση τυπογραφικών λαθών και γενικά από το να τρέχω και να μην φτάνω. Μετά από μια ευχάριστη έκπληξη της τύχης, το άλλο μου μισό βρήκε φέτος δουλειά σε πλοίο που κάνει μονοήμερες κρουαζιέρες, με όλα τα οφέλη που αυτό συνεπάγεται. Επομένως, σήμερα στις 5:30 το πρωί, η τσάντα του μωρού ήταν γεμάτη με όλα τα απαραίτητα, η έφηβη ξύπνησε με μια δωροδοκία του τύπου «οκ, μπορείς να φας κρουασάν με νουτέλα για πρωινό» και έτσι, ξεκινήσαμε με έναν καφέ στο χέρι.
Το να είμαι δραστήρια και σε φόρμα είναι κομμάτι της ζωής μου. Δεν μπορώ να φανταστώ μέρα χωρίς να κάνω κάποιου είδους άσκηση, οπότε ενώ είμαι τυχερή που έχω τη δυνατότητα να επισκεφθώ τρία όμορφα νησιά σε μια μέρα και να κάτσω με την οικογένειά μου χωρίς έγνοιες, ένα κομμάτι μου αναρωτιέται πως θα τα βγάλω πέρα. Όπως προέκυψε, μπόρεσα να τα βγάλω πέρα μια χαρά. Μπορείς να κάτσεις στα αυγά σου και να απολαύσεις τη θέα ή μπορείς να γίνεις κι εσύ μέρος του ταξιδιού και τα παιδιά σου μπορούν να μάθουν απ' αυτό! Στο πρώτο νησί, ανακαλύψαμε μέρη που μέχρι και ο ξεναγός προσπαθούσε να καταλάβει πως τα βρήκαμε. Με θυμάμαι να αγοράζω το καρότσι 4×4 ενώ ήμουν έγκυος και τον σύντροφό μου να χλωμιάζει με την τιμή, αλλά άξιζε τα λεφτά του. Μπορεί να πάει παντού, πάνω στον λόφο και μέχρι την κοιλάδα, σε τραχείς δρόμους, στην παραλία, και είναι μάλιστα καλή γυμναστική για τα χέρια! Και τι θέα!! Ήταν τέλεια η στάση στο νησί. Το επόμενο νησί, ενώ ήταν μικρότερο και με λιγότερο περπάτημα, είχε ένα φανταστικό μπαρ πάνω στον λόφο. Τι μπορούσα να κάνω λοιπόν; Να βάλω την έφηβη να κολυμπήσει. Και πώς να τη δελεάσω; Με βουτιά από τον βράχο φυσικά!! Στο τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού το συγκρότημα άρχισε να παίζει και εμείς σηκωθήκαμε και χορεύαμε, χορεύαμε, χορεύαμε! Το να πας γυμναστήριο είναι εύκολο αν μπορείς να βρεις τον χρόνο. Το να προσέχεις τι τρως χρειάζεται πειθαρχία αλλά είναι εφικτό.
Αυτό που είναι ακόμα πιο δύσκολο όμως είναι να μην τεμπελιάσεις στο ρεπό σου. Τα προσωπικά κίνητρα σε κάνουν να ξεκινήσεις μια πιο υγιεινή ζωή, αλλά η συνήθεια είναι αυτό που σε κάνει να τη διατηρήσεις. Σε κάποια φάση κοιτούσα τους άλλους επιβάτες και απορούσα με το πως μπορούν απλά να κάθονται και να κοιτούν τη θέα, να πηγαίνουν σε ένα νησί και απλά να κάθονται σε μια καφετέρια και να βλέπουν τον κόσμο να περνά. Μην με παρεξηγείτε, ήπια και εγώ ένα δύο ποτηράκια κρασί σήμερα κοιτάζοντας τη θέα και τον ήλιο που έλαμπε, αλλά η συνήθεια με κάνει να είμαι δραστήρια και δείχνει στα παιδιά μου ότι η ζωή είναι για να συμμετέχουμε και όχι απλώς για να κοιτάμε. Έτσι, το χαλαρωτικό ρεπό μου περιελάμβανε περπάτημα σε απότομο λόφο μέχρι τον πύργο του ρολογιού, σπρώχνοντας ένα μεγάλο καρότσι με ένα δωδεκάκιλο μωρό, πηδώντας από έναν βράχο στην γαλάζια θάλασσα και χορεύοντας σαν να μην υπάρχει αύριο στους ήχους του μπουζουκιού που θυμόμαστε από την παιδική μας ηλικία.
Χρειάζομαι κι άλλο ρεπό…