Μου αρέσει να είναι σταθερή η καθημερινότητά μου. Συχνά βέβαια τα πράγματα βγαίνουν εκτός ελέγχου (συμβαίνουν και αυτά στη ζωή, αλλά είμαι creature of habit) και όποτε πάω στο γυμναστήριο κάνω ό,τι κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι: Όσα ξέρω. Και ομολογουμένως, οι γνώσεις μου είναι κάπως περιορισμένες. Όποιος παρακολουθεί σελίδα για fitness στο facebook και διαβάζει όντως όλα τα links να σηκώσει το χέρι (σε αυτή την περίπτωση σηκώνω και τα δυο χέρια)! Κατά συνέπεια έχω ελάχιστες πληροφορίες διαθέσιμες στο κεφάλι μου και το tablet μου, το οποίο δεν χρησιμοποιώ καν. Έτσι πήγα στο γυμναστήριο. Έκανα προθέρμανση και μετά πήγα στον έμπιστο προπονητή μας και του είπα «Θέλω να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, μπορείς να μου δείξεις ασκήσεις και κινήσεις;» Με κοιτούσε με αυτό το βλέμμα «θα ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη!» Ξέρει ότι στο γυμναστήριο τα δίνω όλα.
Μερικοί, όταν φεύγουν απ' το γυμναστήριο είναι ακριβώς όπως όταν μπήκαν, αλλά εγώ είμαι σαν να έχω πέσει στη θάλασσα με τα ρούχα (σε περίπτωση που αναρωτιέστε, εννοώ καταϊδρωμένη). Άρα ξέρει ότι δεν αστειεύομαι. Και έτσι του ήρθε μια καλή ιδέα για ασκήσεις στο μυαλό. Γι' αυτό χρειάζεται να ρωτάμε τους επαγγελματίες. Με ρώτησε αν θα ήθελα να δουλέψω τους τρικέφαλους, τους ώμους και τους κοιλιακούς μου. Και τότε σκέφτηκα: «ακούγεται πολύ συγκεκριμένος, πόση ώρα θα μας πάρει;» Ήταν Σάββατο και είχα χρόνο, το γυμναστήριο ήταν σχεδόν άδειο, οπότε είχα την κατάλληλη ευκαιρία. Πόσο θα μπορούσε να μας πάρει άλλωστε; Όπως προέκυψε, μια ώρα και 30 λεπτά. Πήραμε τα βαράκια και μου έδειξε κάποιες κινήσεις που μου φάνηκαν αρκετά εύκολες. Συνήθως χρησιμοποιώ τα βαράκια των 8 κιλών, αλλά εκείνος πήρε τα βαράκια των 4 κιλών και μου έδειξε τι να κάνω. Τρία sets αργότερα και ένιωθα το στήθος μου να καίει. Το κάψιμο βέβαια έφυγε, αλλά ο ενθουσιασμός όχι!
-Τι άλλο μπορώ να κάνω;
-Μπορείς να κάνεις pull ups;
Τα pull ups είναι πρόκληση για μένα, πάντα ήθελα να τα κάνω αλλά είμαι τελείως αδύναμη σε αυτόν τον τομέα
-Όχι. Βοήθεια!
Έτσι πήγαμε στις μπάρες και έβαλε ένα τεράστιο ελαστικό λάστιχο περίπου ένα μέτρο απ' το πάτωμα κολλημένο στην συσκευή, και εγώ στεκόμουν από πάνω. Περιττό να σας πω ότι με βοήθησε να το φτάσω αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν δύσκολο. Έπειτα ακολούθησαν κι άλλα μηχανήματα, κάποιες καινούριες κινήσεις, μέχρι που έφτασε η ώρα για τους κοιλιακούς.
«To TRX είναι ακόμη στο στούντιο, θέλεις να δοκιμάσουμε λίγες κινήσεις κι εκεί, Janet;» Με ρώτησε.
Μπορεί να ακούγεται σαν να περιαυτολογώ, αλλά είμαι πραγματικά περήφανη για τους κοιλιακούς μου. Έχω κάνει δυο καισαρικές και δεν έχουν περάσει ούτε 10 μήνες από τότε που έκανα την δεύτερη, έχω αποφασιστικότητα, δύναμη και μπορεί να ακούγομαι κάπως ματαιόδοξη, αλλά γιατί όχι… Πίσω στο στούντιο λοιπόν, και αν δεν ξέρετε τι είναι το TRX σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το ψάξετε στο youtube. Φαινομενικά, είναι από τις πιο εύκολες ασκήσεις, αλλά στην ουσία είναι μεγάλη πρόκληση! Κάθομαι λοιπόν σε θέση plank, με τα πόδια σε λουριά περίπου 30 εκατοστά από το πάτωμα και υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω burpee 15 φορές. Ακούγεται εύκολο… αλλά δεν είναι!!
Αν έχετε κάποιον στο γυμναστήριο που είναι γυμναστής, μιλήστε του, συμβουλευτείτε τον, μάθετε καινούριες κινήσεις. Την επόμενη μέρα ξύπνησα και πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό αισθάνθηκα πόνο. Αισθάνθηκα ότι έβαλα το σώμα μου να δουλέψει! Ένιωθα πόνο και ικανοποίηση! Έτσι, πλησίασα προς το ψυγείο και πήρα το έτοιμο shake πρωτεΐνης και μετά κέρδισα το μασάζ που μου αξίζει από τον σύντροφό μου. Δόξα τω Θεώ!