Αν θέλεις να μάθεις τι σημαίνει δύναμη σωματική και ψυχική δες τη ζωή ενός τριαθλητή: πολύ πρωινό ξύπνημα, προπονήσεις για τρία αθλήματα πριν ή και μετά τη δουλειά και μόνο μια ημερομηνία στο μυαλό. Αν θέλεις να μάθεις και γιατί να επιμένεις 25 χρόνια χωρίς διακοπή ο πρωτοπόρος του τριάθλου Βασίλης Κρομμύδας λέει «από αγάπη». Και το εννοεί.
Όταν το τρίαθλο δεν υπήρχε ούτε καν ως υποψία στην Ελλάδα ο 20χρονος Βασίλης Κρομμύδας το 1990 αποφάσισε να πάρει μέρος στον πρώτο του αγώνα: στον Διεθνή αγώνα ολυμπιακής απόστασης στη Σόφια της Βουλγαρίας. Κατάφερε να πάρει μετάλλιο, τερματίζοντας 3ος «καταναλώντας μήλα (επειδή οι μπανάνες εκείνη την εποχή ήταν πιο ακριβές) και μπισκότα Παπαδοπούλου. Φορούσα μάλλινο καλσόν στις χειμερινές προπονήσεις…» λέει χαρακτηριστικά. Από τότε πέρασαν 25 χρόνια με διακρίσεις, μετάλλια και ρεκόρ. Η Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr τον συνάντησε κατά την επιστροφή του από το Ironman Ζυρίχης με στόχο μια υψηλή θέση στην κατηγορία AG 45-49 ετών, όμως παρότι ξεκίνησε πολύ καλά τον αγώνα στο κολύμπι, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.
Τι συνέβη στη Ζυρίχη;
Just a bad day… Από το 15 -20ο χλμ. χτύπησα την μπροστινή μου ρόδα σε ένα bump σπάζοντας την αχτίνα με αποτέλεσμα τα οχταράκια που έκανε η ρόδα να χτυπάει στα φρένα. Μετά από αυτό όμως όταν ξεκίνησα να τρέχω κατάλαβα ότι δεν ήμουν καλά, όχι σε θέμα ενέργειας ή δυνάμεων αλλά οργανικά. Κράμπες, πόνος στο σώμα, ζαλάδα, τάσεις λιποθυμίας, καθόλου καλή κατάσταση. Κι επειδή δεν είμαι μόνος στη ζωή και οφείλω να σέβομαι τους κοντινούς μου ανθρώπους βγήκα εκτός αγώνα.
Ξεκινήσατε το 1989. Τι έχει αλλάξει από τότε στο τρίαθλο;
Το επίπεδο το αγωνιστικό είναι πιο υψηλό, πιο επιστημονικό. Έχουν γίνει αρκετές έρευνες που βοηθούν στην προσπάθειά μας να καταλάβουμε πώς μπορεί να βελτιωθεί καλύτερα η απόδοση του αθλητή επιστημονικά, τεχνικά, διατροφικά κλπ. Επίσης στην αρχή υπήρχε μία τάση να το υποστηρίξει ο κόσμος το συγκεκριμένο άθλημα τώρα αυξάνεται συνεχώς, πολλαπλασιάζεται. Και αυτό βοήθησε τρομερά η ένταξή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αφορά τον υψηλό αθλητισμό.
Πώς βλέπετε το τρίαθλο στην Ελλάδα, ποιο είναι το μέλλον;
Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια έχει μεγάλη ανάπτυξη και η ανάπτυξη προέρχεται κυρίως από τη βάση. Σκεφτείτε ότι η ελληνική ομοσπονδία τριάθλου ξεκίνησε το 1996 και τα τελευταία 4 – 5 χρόνια έχει γίνει πιο γνωστό στο κοινό. Υπάρχουν φανς πια, υπάρχει το τριαθλητικό κοινό και υπάρχουν πια υποστηρικτές, χορηγοί, events που προωθούν το άθλημα.
Ποιος ήταν ο καλύτερος αγώνας σας;
Κάθε αγώνας είναι καλός για μένα. Αξέχαστος σίγουρα θα παραμείνει η Χαβάη, το 1994 που είχα λάβει μέρος στο Ironman και πήρα στην πρώτη θέση στην κατηγορία U25 και μάλιστα είμαι κάτοχος του Παγκοσμίου ρεκόρ διαδρομής μέχρι και σήμερα. Υπήρξαν όμως κι άλλοι αγώνες όπως στα Πανελλήνια Πρωταθληματα Διάθλου και Τριάθλου το 2010 (επάνοδος στην ενεργό δράση στα 40 χρόνια μετά από διακοπή 6 ετών) όπου πήρα την πρώτη θέση.
Πόσες ώρες προπονείστε την εβδομάδα;
Αυτό εξαρτάται από τους στόχους και τον αγώνα που έχω μπροστά μου. Γενικά, ο μέσος όρος προπόνησης είναι οι 15 ώρες την εβδομάδα. Βέβαια αυτό αλλάζει πάντα από χρονιά σε χρονιά και από ηλικία σε ηλικία. Όταν ξεκίνησα το 1989 ήμουν 19 χρονών και έκανα προπόνηση για 20 – 25 ώρες την εβδομάδα ενώ τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα, προπονούμαι πιο στοχευμένα, υπάρχει άλλη τεχνική και εμπειρία και η διατροφή έχει ξελιχθεί (ενεργειακά τζελ, αθλητικά ροφήματα κλ.π). Ωστόσο ο βασικός μου στόχος είναι αυτός: πιο στοχευμένη προπόνηση με καλύτερα αποτελέσματα.
Ακολουθείτε συγκεκριμένη διατροφική φόρμουλα όταν προπονείστε για κάποιον αγώνα;
Στο τρίαθλο επειδή χρειαζόμαστε πολλές θερμίδες η διατροφή μας πρέπει να καλύπτει όλα τα θρεπτικά συστατικά, ιχνοστοιχεία, μέταλλα, βιταμίνες, πρωτείνες κλπ. Η καλύτερη διατροφή θεωρώ ότι είναι η μεσογειακή η οποία αποδίδει τα μέγιστα σε θρεπτικά συστατικά.
Υπάρχει κάποια πικρία από όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείστε με το τρίαθλο;
Όχι. Θα έλεγα ότι ήμουν τυχερός και με γενναιοδωρία έλαβα αυτά που προσπάθησα να δώσω στο άθλημα. Δεν υπάρχει χώρος για πικρία. Σίγουρα υπάρχουν καλές αλλά και κακές στιγμές ή πράγματα που με στεναχώρησαν αλλά γενικά θα έλεγα ότι νιώθω θετικά και είμαι ευχαριστημένος.
Από που πηγάζει το κίνητρο σας;
Καθαρά από αγάπη για αυτό. Όταν ξεκίνησα το τρίαθλο είμασταν μια παρέα δύο τριών φίλων εκείνη την εποχή και φαινόμασταν γραφικοί. Όμως εκείνη την εποχή από αγάπη κάναμε κάτι το οποίο μπορεί να φαίνονταν σαν τρέλα και τώρα συνεχίζεται αυτή η «τρέλα» από αγάπη. Σε όλα τα αθλήματα και ακόμη στον ερασιτεχνικό αθλητισμό αυτό είναι το βασικό συστατικό: η αγάπη .
Μόνον η αγάπη; Δεν υπάρχει και η ανάγκη για συνεχή πρόκληση και αναζήτηση νέων προσωπικών ορίων;
Όχι, σε αυτό δεν συμφωνώ. Πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε να βελτιώνουμε τον εαυτό μας χωρίς όμως να προκαλούμε και να θέτουμε σε κίνδυνο την υγεία μας προκαλώντας έτσι τους ανθώπους που μας στηρίζουν, την οικογένειά μας. Επειδή εντασσόμαστε σε ένα σύνολο κοινωνικό αν κοιτάζουμε μόνον τον εαυτό μας και αγωνιζόμαστε για το πώς θα προκαλέσουμε τον εαυτό μας μόνο για μας τότε υπάρχει πρόβλημα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να έχουμε ισορροπία για να μπορέσουμε να φτάσουμε με ασφάλεια τον στόχο μας χωρίς να ενοχλήσουμε τους γύρω μας και τον εαυτό μας.
Αν κάποιος θα ήθελε να ασχοληθεί με το τρίαθλο τώρα τι θα του προτείνατε;
Ωποσδήποτε να το δοκιμάσει! Είναι ένα άθλημα που σου μαθαίνει το σώμα σου αλλά σου προσφέρει εκτός από σωματική και ψυχική ισορροπία. Το άθλημα σίγουρα είναι πολύ ευχάριστο αλλά είναι και δύσκολο να το κατακτήσεις στην αρχή γιατί πρέπει να ξεπεράσεις το στάδιο των τραυματισμών. Αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος είναι να ξεκινήσει με κάποιο πλάνο, να μην είναι αόριστος σε αυτό που θέλει να κανει, τόσο προπονητικά όσο και αγωνιστικά διαφορετικά χάνει χρόνο. Συνήθως ο στόχος είναι κάποιος αγώνας. Επομένως θα πρέπει να σχεδιάσει ένα πολύ καλό πλάνο και να αρχίζει να το πραγματοποιεί δουλεύοντας πάνω σε αυτό. Επίσης, ο εξοπλισμός του: δε μπορεί ο πολύ δυνατός αθλητής να αγωνίζεται με έναν ξεπερασμένο εξοπλισμό που δε μπορεί να υποστηρίξει τις δυνατότητες του αλλά και το αντίθετο: είναι άχρηστος ένας καλός εξοπλισμός που προορίζεται σε έναν αθλητή που μόλις ξεκινάει το τριαθλο γιατί δε θα το αξιοποιήσει σωστά.
Για να σταθεί στο βάθρο κάποιος που ξεκινάει τρίαθλο πρέπει να είναι καλός δρομέας, κολυμβητής ή ποδηλάτης;
Για να γίνει καλός τριαθλητής μπορεί να ξεκινήσει από οποιοδήποτε άθλημα αλλά για να γίνει κορυφαίος πρέπει να ξεκινήσει από τη κολύμβηση. Είναι το άθλημα που σε βάζει από την αρχή του αγώνα στις πρώτες θέσεις και σου δίνει το πλεονέκτημα στη πρώτη αλλαγή.
Τα 5 μυστικά του Βασίλη Κρομμύδα για το τρίαθλο:
1 Για την ποδηλασία: Για να γίνεις καλός στις ανηφόρες ο μόνος τρόπος είναι να προπονείσαι σ’ αυτές.
2 Για την κολύμβηση: Όταν κολυμπάς σε ανοιχτό νερό (θάλασσα, λίμνη, κ.τλ.) πολύ εύκολα χάνεις το προσανατολισμό σου. Είναι πολύ σημαντικό κάθε 2-3 χεριές να βγάζεις το κεφάλι έξω από το νερό και να ελέγχεις τη πορεία σου. Στην αρχή είναι λίγο κουραστικό αλλά όταν το συνηθίσεις, θα δεις τα ευεργετικά αποτελέσματα.
3 Για το τρέξιμο: Λόγω του ότι είναι και το τελευταίο στη σειρά των αγωνισμάτων του τριάθλου γίνεται και το δυσκολότερο κομμάτι του αγώνα, ιδιαίτερα αν δεν είσαι καλά προετοιμασμένος. Πρέπει στις προπονήσεις να κάνεις τα λεγόμενα «brick» (ποδήλατο-τρέξιμο), ώστε να συνηθίσουν τα πόδια σε αυτή την αλλαγή. Άρχισε με αργές προπονήσεις και σταδιακά μεγάλωσέ τες, χτίσε πρώτα μια καλή αερόβια βάση πριν δοκιμάσεις να τρέξεις γρήγορα για να αποφύγεις τραυματισμούς.
4 Για το τρίαθλο: Προπόνησε περισσότερο το αδύναμό σου άθλημα. Δούλεψε τον αγώνα στο μυαλό σου, σκέψου πως θα πρέπει να εξελιχθεί, τι πρέπει να κάνεις μέσα σ’ αυτόν, εναλλακτικά σενάρια τακτικής και γενικά ετοιμάσου ψυχολογικά για να αντιμετωπίσεις την πρόκληση και όχι να σε καταβάλει η πίεση και το άγχος.
5 Η συμβουλή του: Ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Είναι θέμα πίστης στο εαυτό μας.
Ποιος είναι ο Βασίλης Κρομμύδας
Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1970 στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε και έζησε, σπούδασε στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με ειδικότητα στην Κολύμβηση. Την πενταετία 2005-2009 διετέλεσε προπονητής της Εθνικής Ομάδας Τριάθλου και είναι ο μοναδικός Έλληνας προπονητής με δίπλωμα προπονητή Τριάθλου Α΄ κατηγορίας. Επίσης εδώ και μια δεκαετία αρθρογραφεί στα περιοδικά Mbike και Runner.
Ξεκίνησε να ασχολείται με τον αθλητισμό το 1980 στο άθλημα της Κολύμβησης, στο σωματείο του ΠΑΟΚ. Αγωνίσματά του ήταν τα 100μ. και 200μ. Ύπτιο, όπου και κατέκτησε δύο Πανελλήνιες νίκες στην κατηγορία των νέων, μία στην κατηγορία ανδρών στο χειμερινό Πρωτάθλημα καθώς και τέσσερις φορές με την ομάδα της σκυταλοδρομίας στις κατηγορίες παίδων και νέων. Επίσης πολλές φορές είχε τερματισμούς στην πρώτη τριάδα σε πολλά Πανελλήνια Πρωταθλήματα, και επί σειρά ετών ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας και των μόνιμων Κλιμακίων. Το 1988 έλαβε μέρος και τερμάτισε στον αγώνα Ανοιχτής Θαλάσσης 25km στον Τορωναίο κόλπο.
Από το 1989 ξεκίνησε να ασχολείται με το Τρίαθλο όπου και γνώρισε τις μεγαλύτερες αθλητικές επιτυχίες του. Συγχρόνως, όλα τα χρόνια που ασχολήθηκε με το Τρίαθλο έλαβε μέρος και σε αγώνες Ποδηλασίας, όπου και είχε επιτυχίες όπως δύο φορές Πρωταθλητής στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα Μακεδονίας-Θράκης, συμμετοχή με την Εθνική Ομάδα MTB στον διεθνή αγώνα της Κύπρου και κατάκτηση της 1ης θέσης στα δύο ετάπ και στην γενική κατάταξη, 3η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αντοχής, και τρεις φορές κατέκτησε την 5η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ατομικής Χρονομέτρησης. Στο Τρέξιμο έχει τερματίσει δύο φορές 3ος στο περιφερειακό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου στη περιφέρεια Θεσσαλονίκης.
Ο Βασίλης, με τις δυο συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες (2000 Σίδνεϋ και 2004 Αθήνα), με το ρεκόρ διαδρομής ( που ισχύει μέχρι και σήμερα ) στο IRONMAN της Χαβάη το 1994 στη κατηγορία Μ 18-24 ( 8:55΄), με 8η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Long Distance στη Nice το 1997, με τερματισμούς σε οχτώ IRONMAN, τέσσερα LONG DISTANCE Τρίαθλα και πάνω από 200 διεθνείς αγώνες Τριάθλου και Διάθλου με πολλούς τερματισμούς στο βάθρο, στα 15 χρόνια που αγωνιζόταν από το 1989, είναι ο θρύλος του Ελληνικού Τριάθλου. Με την πρώτη του συμμετοχή σε αγώνα Ολυμπιακού Τριάθλου, που ήταν διεθνής, το 1990 στη Σόφια, τερμάτισε στο βάθρο. Σε ηλικία μόλις 21 ετών, τερμάτισε το πρώτο του IRONMAN στο ROTH της Γερμανίας σε 9:35΄ και την επόμενη χρονιά, το 1992 στον ίδιο αγώνα τερμάτισε 10ος στη γενική και πρώτος στη κατηγορία του με 8:27΄.
Αποτέλεσε μέλος της Εθνικής Ομάδας Τριάθλου από την δημιουργία της Ομοσπονδίας 1996 μέχρι τη στιγμή που σταμάτησε τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις με τους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Έχει κατακτήσει όλα τα πανελλήνια πρωταθλήματα στα οποία έλαβε μέρος (συνολικά δέκα), με τα τελευταία δυο από αυτά το 2011-12 σε ηλικία 41 ετών μετά από έξι χρόνια διακοπής από τους αγώνες. Ήταν τέσσερις φορές 1ος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα, και αήττητος από άλλον Έλληνα αθλητή από τότε που ξεκίνησε το Τρίαθλο.
Σε άλλα αθλήματα που έχει διακριθεί είναι, στην κολύμβηση, με κατακτήσεις Πανελληνίων νικών και συμμετοχές στην Εθνική ομάδα, στην Ποδηλασία βουνού, συμμετοχή με την Εθνική ομάδα και νικητής του διεθνή αγώνα στη Κύπρο το 1996, στην Ποδηλασία δρόμου, νικητής στα περιφερειακά πρωταθλήματα και βάθρο στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα του 2004, στο Τρέξιμο ανωμάλου δρόμου με βάθρα στο περιφερειακό πρωτάθλημα.
Επίσης και στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας ήταν η μοναδική Ελληνική συμμετοχή.