Ο σπουδαίος χορευτής και χορογράφος Δημήτρης Μαργαρίτης μίλησε στη δημοσιογράφο Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr για τον δύσκολο δρόμο του χορευτή αλλά και την υπομονή που χρειάζεται κάποιος να κυνηγά τα όνειρά του, μέχρι αυτά να γίνουν πραγματικότητα.
Τι μπορεί να κάνει έναν χορευτή σπουδαίο, ήταν το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα όταν είδα τη χορογραφία του καταξιωμένου χορευτή και χορογράφου Δημήτρη Μαργαρίτη να την εκτελεί ο Παναγιώτης Παράσχου στο Βασιλικό Θέατρο της Θεσσαλονίκης, ο πρώτος κωφός σπουδαστής της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα, στη σκηνή του TEDX Θεσσαλονίκης. Την απάντηση ο Δημήτρης την είχε έτοιμη: «σώμα και μυαλό πρέπει να είναι ένα, δύο αδιαχώριστα πράγματα».
Ο Δημήτρης Μαργαρίτης, αν και γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στη Λιβαδειά και επέστρεψε στην Αθήνα στα 18 του να σπουδάσει χορό. Το να ασχοληθεί ένα αγόρι με τον χορό και το μπαλέτο για τα δεδομένα της επαρχίας ήταν αδιανόητο. Πέρασε δύσκολες στιγμές, διάφορες καταστάσεις και εμπόδια μέχρι να πείσει τους γονείς του να ακολουθήσει αυτό που ήθελε πολύ να γίνει: χορευτής. Και τα κατάφερε. Σήμερα ο Δημήτρης είναι όπως λέει και ο ίδιος «χορτασμένος και ευγνώμων», έχει άπειρες συνεργασίες ενώ είχε ιδρύσει τη δική του ομάδα σύγχρονου χορού, τη ΝΟΝ SOLO. «Με κέρδισε ο σύγχρονος χορός. Το κλασσικό μπαλέτο υπάρχει για να με συντηρεί και να με κρατάει σε φόρμα» λέει.
Ο Δημήτρης Μαργαρίτης μίλησε στη δημοσιογράφο Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr για τον δύσκολο δρόμο του χορευτή αλλά και την υπομονή να κυνηγάει τα όνειρά του μέχρι αυτά να γίνουν πραγματικότητα.
Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να ακολουθήσεις τον δρόμο του χορού;
Το ένστικτό μου και η επιθυμία να θέλω να κάνω πάντα κάτι διαφορετικό με το σώμα μου.
Τι σημαίνει για σένα χορός;
Αυτή είναι και η συχνή απορία που έχω. Μια μεγάλη διάσταση ζωής, γεγονότων, στιγμών, εμπειριών που συνεχώς μεγαλώνουν μέσα μου και με κατακτά χωρίς τέλος. Δεν υπάρχει σαφής απάντηση μόνον σκέψεις που συνεχώς αλλάζουν μέρα με τη μέρα και έχει να κάνει με την εμπειρία στον χρόνο, στον χώρο και στον τόπο.
“Ως χορογράφος δίνω βάση στη συνέπεια και στην εργατικότητα του χορευτή.”
Τι σου έχει μάθει ο χορός;
Το βασικότερο: να έχω πειθαρχία. Δεν θα επιβίωνα χωρίς αυτή. Με δίδαξε να είμαι σκληρός, ευαίσθητος και να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Από τη δουλειά μου έμαθα να βρίσκομαι συνεχώς αντιμέτωπος με την πίεση του χρόνου και τον εαυτό μου. Είναι ένας μόνιμος αγώνας δίχως όρια και άπειρους στόχους που θέλεις να κατακτήσεις.
Πώς αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα τους άντρες χορευτές; Γενικά υπάρχει παιδεία στον χώρο του χορού;
Θεωρώ ότι με το πέρασμα των δεκαετιών υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή στον χώρο του χορού στο αντρικό φύλο. Βέβαια έπαιξε βασικό ρόλο η τηλεόραση και το Διαδίκτυο. Η Ελλάδα έχει κάνει μεγάλη πρόοδο στο να αναγνωρίζει τον χορό ως επάγγελμα. Όσον αφορά στην παιδεία έχουμε μέλλον ακόμη. Ένα αγόρι δύσκολα θα ξεκινήσει κλασσικό μπαλέτο στα οκτώ του. Το κλασσικό μπαλέτο είναι η αρχή όλων, όταν έχεις περάσει από μια αυστηρή φόρμα τότε έχεις κατακτήσει δυνατές βάσεις.
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο τίμημα για σένα όταν επέλεξες τον δρόμο του χορού;
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίμημα. Βέβαια οι δυσκολίες αμέτρητες λόγω συνθηκών και τα σημεία των καιρών. Δεν υπάρχει σταθερότητα, η ζωή του χορευτή απαιτεί θυσίες, οι τραυματισμοί είναι άπειροι, κι όμως συνεχίζεις να δουλεύεις. Η ζωή του είναι ένας αγώνας χωρίς τέλος, χωρίς διάλειμμα.
Για ποιες συνεργασίες νιώθεις υπερήφανος;
Μέχρι στιγμής υπήρξαν διαφόρων τύπου συνεργασίες καθ’όλη τη διάρκεια της πορείας μου. Για όλες μου τις συνεργασίες είμαι υπερήφανος και ευγνώμων διότι από την κάθε μία ξεχωριστά αποκόμισα πράγματα με βοήθησαν να φτάσω εδώ που βρίσκομαι.
“Στην Ελλάδα όσον αφορά στην παιδεία του χορού έχουμε μέλλον ακόμη…”
Ισχύει ότι ο χορός είναι η μεγαλύτερη γυμναστική για το σώμα;
Ναι γιατί ο χορός γυμνάζει ταυτόχρονα πολλές μυικές ομάδες με απόλυτη αρμονία.
Πώς αντιμετωπίζεις τους τραυματισμούς στα πόδια και τον πόνο;
Ο πόνος του χορευτή είναι τρόπος ζωής. Μαθαίνεις να ζεις με αυτόν διευκολύνοντας και αντιμετωπίζοντας τον πόνο με σωστή διατροφή, καλή προθέρμανση, άσκηση και φυσικοθεραπεία.
Τι περιλαμβάνει η προπόνηση και η διατροφή σου;
Όλη μέρα εργάζομαι σε σπαστά ωράρια είτε σε κάποιο θέατρο είτε σε κάποιο στούντιο ή σε κάποια αίθουσα χορού. Η προπόνησή μου περιλαμβάνει κυρίως μάθημα μπαλέτου ή κάποιο εναλλακτικό όπως το barre à terre, που είναι το κλασικό μπαλέτο στο πάτωμα ή γιόγκα. Όταν υπάρχει χρόνος πηγαίνω και για βάδην. Η διατροφή μου είναι πρωτεϊνική: κοτόπουλο, ψάρι και καθόλου κόκκινο κρέας. Δεν τρώω υδατάνθρακες όπως ψωμί και ζυμαρικά, τρώω πολλά φρούτα και λαχανικά. Η διατροφή ενός χορευτή έχει να κάνει με την πρόοδο, την απόδοση και κατά πόσο θέλεις να υπάρχεις και να είσαι ενεργός στον χώρο.
Είσαι χορευτής αλλά και χορογράφος. Σε τι δίνεις ιδιαίτερη βαρύτητα όταν εκπαιδεύεις κάποιον;
Δίνω βάση στη συνέπεια και στην εργατικότητα του χορευτή. Ειδικότερα πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει σωστή επικοινωνία και συνεργασία επιτυγχάνοντας τη μεταξύ μας σχέση.
Εκτός από τον χορό τί άλλο σου δίνει χαρά;
Ζω για τρία πράγματα: για την οικογένειά μου, τη δουλειά μου και τον έρωτα. Η μεγαλύτερή μου χαρά είναι να γεύομαι αυτά τα τρία. Άλλη μια χαρά και πάθος μου είναι η θάλασσα, το αντίδοτό μου.
Τι θα ήθελες να χορέψεις ή που θα ήθελες να χορέψεις και δεν το έχεις κάνει ακόμη;
Δεν κατάφερα να χορέψω πολύ στο εξωτερικό. Αυτός ήταν ένας φόβος μου να ταξιδεύω έξω για δουλειά. Μου δόθηκαν ευκαιρίες και δεν τις πραγματοποίησα αλλά θεωρώ ότι είμαι χορτασμένος και ευγνώμων.
Υπάρχει κάτι που φοβάσαι όταν βγαίνεις στην σκηνή;
Το άγχος που με καταβάλει πριν βγω στην σκηνή. Όταν βγαίνω να χορέψω είμαι ένα εκτελεστικό όργανο που δεν σκέφτεται τίποτα. Αυτός ό τρόπος με βοηθάει μετά από κάποια λεπτά να το ξεπεράσω, τα έχω αφήσει όλα πίσω μου δηλαδή.
Τι θα συμβούλευες κάποιον που θέλει να κάνει χορό ή που θα ήθελε να κάνει καριέρα στον χορό;
Αυτό που θα συμβούλευα είναι ότι πριν αποφασίσει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χώρο αυτόν να ξέρει ότι το επάγγελμα αυτό θα τον συνοδεύσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Πρέπει να θυσιάσεις αδυναμίες και πάθη σου για να πετύχεις τους στόχους και την αποδοχή από την ίδια την Τέχνη.
Ο Δημήτρης Μαργαρίτης
Ποιος είναι ο Δημήτρης Μαργαρίτης
Είναι απόφοιτος της επαγγελματικής σχολής κλασικού μπαλέτου της Δέσποινας Γρηγοριάδoυ. Διπλωματούχος του συστήματος «VAGANOVA» της διεθνούς ακαδημίας της Βάρνας. Εκπρόσωπος μεταξύ των δασκάλων που έχουν το δικαίωμα να χορηγούν τα διπλώματα του ρώσικου συστήματος.
- Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους και καταξιωμένους χορογράφους από την Ελλάδα και το εξωτερικό όπως: Φένια Αποστόλου «Λυδία Λίθος», Τατιάνα Παπαδοπούλου «Dancers Of North» ως μόνιμο μέλος, Φώτης Νικολάου «X-it», Άννα Ανυφαντάκη «Μυϊα», Μάρω Γρηγορίου, Ρωμαική αγορά, Μαρία Τσουβαλά 27ο διεθνές συνέδριο σχολικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ricardo Cue «El Greco» του Χατζηνάσιου.
- Συνεργάστηκε με τους George Elkin, Milena Simeonova, Kallina Bogoeva χορεύοντας σε θέατρα όπως: Μέγαρο Μουσικής, Κ. Θ. Β. Ε, κέντρο τεχνών, Ακαδημία Μπαλέτου Βάρνας –Σόφια, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Μονή Λαζαριστών, Κακογιάννη, Badminton, Γυάλινο Μουσικό Θέατρο κ.ά. Έχει συνεργαστεί με αναγνωρισμένους σκηνοθέτες σε θεατρικές παραστάσεις ως ηθοποιός- χορευτής.
- Από το 2008 και μετά χορογραφεί χοροθεατρικές παραστάσεις παιδικής θέασης.
- Το 2010 χορογραφεί «Καρμεν» σε σύγχρονη χορογραφία με τη συμφωνική ορχήστρα του Κ. Ραφαήλ Πυλαρηνού στο θέατρο Αιξωνής.
- Από το 2001 ως σήμερα διδάσκει σε επαγγελματικές και ερασιτεχνικές σχολές κλασικού μπαλέτου και Studios χορού στην Αθήνα.
- Το 2011 ίδρυσε δική του ομάδα σύγχρονου χορού, τη ΝΟΝ SOLO.
- Το 2012 χορογραφεί τη παιδική σκηνή του θεάτρου ΑΡΓΩ στο έργο «Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο», το 2016 την παιδική σκηνή στο θέατρο Ακροπόλ «Τα ψηλά βουνά» του Βασίλη Μαυρογεωργίου, «Οι τρεις σωματοφύλακες» του Βασίλη Νικολαΐδη, «Αλεπού Αισωπού» της Ειρήνης Ιακώβου Δημοτικό Θέατρο Πειραιά-Ακροπόλ.
- Το 2018 χορογραφεί τέσσερις παιδικές, «Αλ το παλιό ρομπότ» (Ιλίσια), Christmas fantasy fun park and theater, «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα» (Ακροπόλ), «Μότσαρτ – το παιδί θαύμα» (Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά). Με την ομάδα χορού DANCERS OF NORTHS παρουσίασε το έργο «το πορτρέτο του Dorian Grey» της Τατιάνας Παπαδοπούλου.
- Επίσης, χορογράφησε τα παιδικά «η Μαρία πριν τη Κάλλας» και «Ήμουν κι εγώ παιδί του '21» σε σκηνοθεσία Ειρήνης Ιακώβου στο Ακροπόλ.
Η σελίδα του στο facebook και στο instagram
Φωτογραφίες: Vicky Joys