Ο Λευτέρης Παρασκευάς, είναι 40 ετών και διατηρεί κομμωτήριο στους Αμπελόκηπους, ενώ ταυτόχρονα συνεργάζεται σαν κομμωτής για τον κινηματογράφο και την διαφήμιση. Με το τρίαθλο ασχολείται απο το 2011, ενώ κύριος λόγος της συνέντευξης είναι οι ιδιαίτερα απαιτητικοί αγώνες στους οποίους συμμετέχει με επιτυχία, ενώ αγωνίζεται αδιαλείπτως για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ήσασταν πάντοτε αθλητικός ή προέκυψε στην πορεία; Γυμνάζεστε συνεχόμενα ή είχατε κάποιο κενό στην σχέση σας με τον αθλητισμό;
Ασχολούμαι με τον αθλητισμό από τεσσάρων ετών και δεν θυμάμαι, μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, να έχω διακόψει την δράση μου για πάνω από μήνα. Βλέπετε, ο αθλητισμός είναι για μένα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και εύχομαι αυτό να μην αλλάξει μέχρι τα βαθιά μου γεράματα.
Πόσες ώρες και πόσες μέρες προπονείστε την εβδομάδα;
Προπονούμαι 6 ημέρες την εβδομάδα και τις περιόδους που βάζω αρκετά χιλιόμετρα στο πρόγραμμα μου φτάνει η προπόνηση μου στις 25 ώρες την εβδομαδα, από το σύνηθες που είναι γύρω στις 20 ώρες.
Πως ισορροπείτε ανάμεσα στις απαιτήσεις της προσωπικής σας ζωής, της εργασίας σας και του αθλητισμού;
Η καθημερινότητά μου τρέχει σε γρήγορους ρυθμούς, προσπαθώ να μεγαλώσω την μέρα άλλες 3-4 ώρες, αλλά δεν γίνεται τίποτα. Ισορροπία γενικά δεν υπάρχει, ψάχνω να βρω χρόνο μέσα στη μέρα για να στριμώξω την προπόνηση. Πολλές φορές το τρέξιμο μπορεί να ξεκινήσει και 10- 11 το βράδυ και να τελειώσει στη 1 το πρωί.
Πόσο έυκολο είναι για έναν αθλητή μη δημοφιλούς αθλήματος να χρηματοδοτήσει τις προπονήσεις του και τα έξοδα των αγώνων;
Θεωρώ πως το τρίαθλο είναι αρκετά ακριβό άθλημα, κυρίως για τον εξοπλισμό που χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις. Οι αγώνες που θα επιλέξεις να κάνεις κρίνουν τα πόσα λεφτά θα χρειαστείς να ξοδέψεις… Αν δε, επιλέξεις έναν αγώνα IRONMAN τότε αρχίζεις να βάζεις τα χέρια βαθιά στην τσέπη. Οι αγώνες που τρέχω εγώ είναι πολυέξοδοι, αλλά επειδή είναι ιδιαίτεροι, συνήθως καταφέρνω να βρω κάποια χρήματα από χορηγίες. Δεν μπορώ να μην αναφέρω οτι είμαι πολύ τυχερός που γνώρισα τον Νίκο Ράπτη και το BIKEME . Από την αρχή πίστεψε σε μένα και με βοήθησε πάρα πολύ στο στήσιμο και αγορά του εξοπλισμού μου..
Συγχαρητήρια κατ'αρχάς για τον ορεινό σας αγώνα των 160 χιλιομέτρων στην Ροδόπη, θα μας πείτε τα χαρακτηριστικά του και τις αντικειμενικές δυσκολίες του;
Στις 17 Οκτωβρίου, στις 6 το πρωί, ξεκίνησε ο ορεινός αγώνας ROUT στα πανέμορφα βουνά τις Ροδόπης… Μια απόσταση 164 χιλιομέτρων με 8.000 υψομετρική διαφορά και μόνο 6 σταθμούς τροφοδοσίας είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του αγώνα, στον οποίο 115 αθλητές βρέθηκαν στην γραμμή της εκκίνησης και αρκετοί απο αυτούς δεν κατάφεραν να τερματίσουν. Μια λάθος διαχείρηση μπορεί άνετα να σου κάνει την ζωή πολύ δύσκολη. Για αυτό λοιπόν και εγώ αποφάσισα να μην κάνω ένα λάθος αλλά πολλά. Ευτυχώς όμως, με αρκετή υπομονή κατάφερα να τα ξεπεράσω και να φτάσω και εγώ στον πολυπόθητο τερματισμό μετά απο 33 ώρες και 17 λεπτά.
Θα μας περιγράψετε τον διάπλου του Παγασητικού που κολυμπήσατε και το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσω αυτού;
Στις 27 Σεπτεμβρίου, στις 6 το πρωί, προσπάθησα να διασχίσω τον Παγασητικό κόλπο κολυμπώντας 32 χιλιόμετρα σε ανοιχτή θάλασσα. Ποτέ δεν είχα διανύσει τέτοια απόσταση και ειδικά σε ανοιχτή θάλασσα όπου ο καιρός είναι ιδιαίτερα ευμετάβλητος. Κάτι τέτοιο συνέβη και την μέρα τις προσπάθειας. Ο καιρός ξεκίνησε με τις καλύτερες συνθήκες και κατέληξε λίγο πριν τερματίσω με τρελό μπουρίνι, κεραυνούς, κύμα…ένας χαμός! Τέλος καλό, όλα καλά, τερμάτισα σε 9 ώρες και 28 λεπτά. Ο λόγος που δοκίμασα να κολυμπήσω αυτήν την απόσταση είναι η ΕΛΕΠΑΠ ΒΟΛΟΥ και οι ωραίοι άνθρωποι που την απάρτιζουν. Παλεύουν με όλα τα μέσα να επιβιώσουν μέσα στην κρίση. Κάνουν απίστευτη δουλειά και όποτε τους έχω επισκεφτεί έρχομαι όλο και πιο κοντά μαζί τους. Τέλος, ήθελα να στηρίξω την χρόνια προσπάθεια που κάνουμε οι ΕΨΑ, BIKEME και εγώ μέσω του αγώνα MAGNATHLON να στηρίζουμε τα ιδρύματα του Βόλου. Τρία συνεχόμενα χρόνια διοργανώνουμε αυτόν τον αγώνα και κάθε χρόνο για άλλο σκοπό.
Ως τριαθλητής, πως χωρίζετε την προπόνησή σας ανάμεσα στα αγωνίσματα; Ξεχωρίζετε κάποιο αγώνισμα ως αγαπημένο;
Είμαι 35 χρόνια κολυμβητής και εν ενεργεία παίχτης πόλο. Αυτό που με κέρδισε όμως από τα 3 αθλήματα του τριάθλου ειναι το τρέξιμο που το γνώρισα τα τελευταία 4 χρόνια. Ειδικά το ορεινό τρέξιμο. Οι εναλλαγές τοπίων, φύσης, θέας σου δίνει την δυνατότητα να ξεχνάς όλα τα πράγματα που σε βασανίζουν μέσα στην ζωή σου. Κάθαρση θα έλεγα διαφορετικά. Μέσα στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα μου συνήθως κάνω 5 φορές κολύμπι, 3 φορές ποδήλατο και 4 φορές τρέξιμο. Οι περισσότερες προπονήσεις που κάνω είναι διπλές (πρωί-βράδυ). Συνήθως το πρωί κάνω κολύμπι και το βράδυ εναλλάξ μια μέρα τρέξιμο μια μέρα ποδήλατο. Οι εντάσεις αλλάζουν μέρα με την μέρα και ποτέ δεν κάνω 2 γρήγορες προπονήσεις σε μια μέρα… Αρχές της εβδομάδας φτιάχνω μόνος το πρόγραμμά μου και πάντα αυτό αλλάζει αν κάποια μέρα δεν νιώθω δυνατός ή έχω κάποιο θέμα.
Τι συμβουλή έχετε να δώσετε στους φίλους του wefit που θέλουν να ασχοληθούν με το τρίαθλο;
Το τρίαθλο είναι μοναδικό άθλημα και φοβερή εκγύμναση για το σώμα. Όποιος το ξεκινήσει συνήθως το λατρεύει και σπάνια το βαριέται. Η μοναδική συμβουλή που έχω να δώσω σε κάποιον που μόλις ξεκινά είναι να σέβεται το σώμα του και να μην υπερβάλει. Είναι από την φύση του επίπονο άθλημα και θέλει μέτρο και αυτοσυγκράτηση όταν προπονείσαι.
Τι οφείλει να περιέχει η διατροφή του τριαθλητή; Τα τηρείτε όλα;
Η διατροφή την περίοδο της προετοιμασίας και την περίοδο των αγώνων είναι τελείως διαφορετική. Την περίοδο προετοιμασίας τρώω πολύ, κάνω ένα συνδυασμό υδατανθράκων και πρωτεινών. Σπάνια καταναλώνω junk food, αναψυκτικά και γλυκά. Τρώω μεγάλες ποσότητες φαγητού. Όταν όμως πλησιάζει η αγωνιστική περίοδος και ειδικά όταν αρχίζουν να πέφτουν τα χιλιόμετρα και η κούραση της προπόνησης, τότε μειώνω πάρα πολύ την ποσότητα φαγητού και τρώω όσο μπορώ πιο σωστά. Την τελευταάα εβδομάδα τρώω 80% υδατάνθρακες και 20% πρωτεΐνες και την τελευταία μέρα πριν τον αγώνα μόνο υδατάνθρακες.
Ευχαριστούμε τον Λευτέρη Παρασκευά για την έμπνευση που μπορεί να δώσει σε όλους μας.
Του Σοφοκλή Αρχοντάκη