Σύμφωνα με έρευνα μπορούν!
Δεν σου αρέσουν τα ενεργειακά τζελ υδατανθράκων; Πονάει το στομάχι σου όταν τα καταναλώνεις λόγω της γλυκύτητάς τους; Ή μήπως δεν τα αφομοιώνει ο οργανισμός σου και τα απορρίπτει; Τότε, είτε το πιστεύεις είτε όχι, οι πατάτες μπορεί να είναι η απάντηση σε αυτό που ψάχνεις.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση πουρέ πατάτας κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης αντοχής λειτουργεί εξίσου καλά με τα τζελ υδατανθράκων για τη διατήρηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και την ενίσχυση της απόδοσης. Αυτό σημαίνει ότι η πατάτα, σε μορφή πουρέ, θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετική και αλμυρή εναλλακτική λύση έναντι των γλυκών, ενεργειακών τζελ.
«Η έρευνα έχει δείξει ότι η κατανάλωση τζελ υδατανθράκων κατά τη διάρκεια παρατεταμένης άσκησης προάγει τη διαθεσιμότητα υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της άσκησης και βελτιώνει την απόδοση της άσκησης. Σε οποιαδήποτε προπόνηση αντοχής το σώμα χρειάζεται καλούς υδατάνθρακες ως «καύσιμο». Τα ενεργειακά τζελ απορροφώνται γρήγορα και αναπληρώνουν το γλυκογόνο των μυών και το γλυκογόνο του αίματος, που με τη σειρά τους συμβάλλουν στην καλύτερη σωματική και πνευματική απόδοση, κατά τη διάρκεια της άσκησης», δήλωσε ο Nicholas Burd, επικεφαλής της έρευνας. «Ο στόχος της μελέτης μας ήταν να επεκτείνουμε και να διαφοροποιήσουμε τις επιλογές αγώνων για αθλητές και να αντισταθμίσουμε την κόπωση της γεύσης.»
«Οι πατάτες είναι μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση για τους αθλητές, επειδή είναι μια οικονομικά αποδοτική, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και ολόκληρη τροφή υδατανθράκων», ανέφεραν οι ερευνητές στο περιοδικό Journal of Applied Physiology. «Επιπλέον, χρησιμεύουν ως μια αλμυρή επιλογή τροφοδότησης σε αγώνες σε σύγκριση με την υψηλή γλυκύτητα των τζελ υδατανθράκων.»
H έρευνα
Η έρευνα παρακολούθησε 12 ποδηλάτες που έτρεξαν κατά μέσο όρο 240 χλμ την εβδομάδα, οι οποίοι είχαν τρεις επιλογές: να καταναλώνουν κατά τη διάρκεια της προπόνησής σου ή μόνο νερό ή ένα τζελ ή πατάτες πουρέ. Πριν από τη δοκιμή, οι ποδηλάτες έπρεπε να φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο όριο αερόβιας άσκησης και να ολοκληρώσουν μια 120λεπτη ποδηλατική πρόκληση με χρονομέτρηση.
Οι ερευνητές σχεδίασαν τι θα έτρωγαν οι 12 ποδηλάτες για 24 ώρες πριν επαναλάβουν την πρόκληση ποδηλασίας και τη χρονομέτρηση, η οποία κάλυπτε τις συνθήκες αγώνα.
Καθ 'όλη τη διάρκεια της έρευνας γινόταν μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα των συμμετεχόντων, της θερμοκρασίας του σώματος, της έντασης της άσκησης, της γαστρικής εκκένωσης και των γαστρεντερικών συμπτωμάτων, καθώς και της συγκέντρωσης γαλακτικού οξέος.
«Δεν βρήκαμε καμία διαφορά μεταξύ της απόδοσης των ποδηλατών που έλαβαν τους υδατάνθρακες τους από την πατάτα ή από τζελ σε ποσότητες περίπου 60 γραμμαρίων ανά ώρα κατά τη διάρκεια των δοκιμών» δήλωσε ο Burd. «Και οι δύο ομάδες σημείωσαν σημαντική αύξηση στην απόδοση που δεν πέτυχαν όσοι κατανάλωναν μόνο νερό».
Οι συγκεντρώσεις γλυκόζης στο πλάσμα αυξήθηκαν κατά παρόμοια ποσότητα σε εκείνους που κατανάλωναν πατάτες και τζελ.
Οι καρδιακοί παλμοί τους αυξήθηκαν κατά παρόμοιο ποσοστό σε σχέση με τους ποδηλάτες που έπιναν μόνο στο νερό και ήταν πιο γρήγοροι στη χρονική δοκιμή.
Ωστόσο, όσοι κατανάλωσαν πατάτες παρουσίασαν μεγαλύτερο φούσκωμα, πόνο και μετεωρισμό από τις άλλες ομάδες. Αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα του μεγαλύτερου όγκου πατάτας που απαιτείται για να ταιριάζει με τη γλυκόζη που παρέχεται από τα τζελ. «Ωστόσο, και οι δύο υδατάνθρακες ήταν καλά ανεκτοί από την πλειονότητα των ποδηλατών που συμμετείχαν στη μελέτη», σημείωσαν οι ερευνητές.
Συνολικά, η μελέτη είναι μια απόδειξη ότι οι αθλητές μπορούν να χρησιμοποιούν πηγές υδατανθράκων πλήρους τροφής ως εναλλακτική λύση.