Στα αθλήματα αντοχής το μυαλό είναι αυτό που μπορεί να σε βοηθήσει να νικήσεις υποστηρίζει ο ψυχολόγος Πάτροκλος Παπαδάκης. Δες γιατί έχει δίκιο.
Οι αθλητές αντοχής έχουν εκπαιδευτεί στο να υπομένουν τα πάντα. Αντέχουν πολλές ώρες προπόνησης, αντέχουν τις διατροφικές στερήσεις και κάθε είδους πόνους. Αλλά οι αθλητές αντοχής δεν χρειάζεται να υπομένουν την προσπάθεια που κάνουν, χρειάζεται να την αντιλαμβάνονται. Να έχουν δηλαδή ένα υψηλό επίπεδο αντιλαμβανόμενης προσπάθειας.
Η πιο σημαντική ανακάλυψη του μυαλού στα αθλήματα αντοχής, και η πιο σημαντική αλήθεια που ίσως γνωρίζεις ως αθλητής αντοχής, είναι η εξής: Κανείς δεν μπορεί να βελτιωθεί ως αθλητής αντοχής, αν δεν αλλάξει την αντιλαμβανόμενη προσπάθειά του.
Όσο η προπόνηση βελτιώνεται και αυξάνεται η φυσική ικανότητα ενός αθλητή, τόσο την ίδια στιγμή αλλάζει και η αντίληψη της προσπάθειας. Εάν η φυσική ικανότητα του αθλητή βελτιώνεται αλλά η αντίληψη της προσπάθειας δεν αλλάζει αναλόγως, τότε δεν θα μπορεί να έχει απόδοση επειδή ψυχολογικά δεν θα μπορεί.
Δεδομένης της φύσης του αθλήματος στο οποίο συμμετέχουν, όλοι οι αθλητές αντοχής αντιμετωπίζουν ψυχολογικές προκλήσεις, και όλες αυτές οι προκλήσεις άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με την αντιλαμβανόμενη προσπάθεια.
Οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν τον όρο «διαχείριση» η οποία αναφέρεται στη συμπεριφορική, συναισθηματική και γνωστική αντίληψη ενός ατόμου όταν π.χ. έχει άγχος. Τα αθλήματα αντοχής ταλαιπωρούν τον ψυχισμό και δημιουργούν στρες σε μεγάλο βαθμό. Σε έναν αγώνα, οι μυες δουλεύουν για να αποδόσουν. Το μυαλό δουλεύει για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Αλλά εδώ είναι το εμπόδιο: οι μύες μπορεί να εκτελέσουν μέχρι σε ένα σημείο τη δουλειά τους, στο σημείο εκείνο που το μυαλό είναι σε θέση να αντιμετωπίσει. Επομένως τα αθλήματα αντοχής είναι ένα παιχνίδι του μυαλού πάνω στους μυς.
Για να γίνει κάποιος καλύτερος αθλητής θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται το άγχος, να αντιμετωπίζει τον φόβο της αποτυχίας, να εξασκηθεί στη συγκέντρωση, να ενισχύει την αυτοπεποίθησή του, να θέτει στόχους, να αντιμετωπίζει το αγωνιστικό στρες, να κάνει νοερή προπόνηση, να ελέγχει τις σκέψεις του, να προετοιμάζεται ψυχολογικά για τον αγώνα.
Θα πρέπει να ανακαλύψει και να τελειοποιήσει τις ικανότητες αντιμετώπισης που μπορούν να τον βοηθήσουν να νικήσει τις προκλήσεις αυτές πιο αποτελεσματικά. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρχει μια πολύ αναπτυγμένη συνολική ικανότητα αντιμετώπισης στα αθλήματα αντοχής: η καλή ψυχική υγεία.
Οι μέθοδοι που οι κορυφαίοι αθλητές χρησιμοποιούν για να ξεπεράσουν δυσκολίες και κοινά ψυχικά εμπόδια είναι και οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι αντιμετώπισης για όλους τους αθλητές. Κανένας αθλητής, δεν έχει σημασία πόσο ταλαντούχος είναι, δεν μπορεί να κερδίσει χωρίς να εκμεταλλευτεί την πλήρη δύναμη του μυαλού του προκειμένου να μεγιστοποιήσει τόσο το μέγεθος της προσπάθειας όσο και το ποσοστό της απόδοσης. Το να μαθαίνεις από τους πρωταθλητές, δεν σημαίνει απλώς ακούς τις ιστορίες τους σχετικά με την υπέρβαση. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζεις πώς να ερμηνεύεις αυτές τις ιστορίες. Πως οι πιο επιτυχημένοι δρομείς αντιμετωπίζουν και ξεπερνάνε τις προσκλήσεις; Πώς μπορείς να τις εντάξεις κι εσύ στο δικό σου στυλ και να τις υιοθετήσεις;
Γι’ αυτό σε κάθε αγώνα θέσε ένα απλό ερώτημα στον εαυτό σου: Πόσο πολύ θέλεις να νικήσεις; Αν η απάντησή σου είναι «πάρα πολύ», τότε θα πρέπει να το αποδείξεις. Είναι δύσκολο στην αρχή, πιο δύσκολο στην πράξη, πολύ πιο δύσκολο και από το πώς θα προπονηθείς, τι θα φας και τι παπούτσια θα φορέσεις. Αλλά αν η απάντησή σου είναι ειλικρινής τότε το μυαλό σου μπορεί να σε βοηθήσει να νικήσεις. Δοκίμασέ το!